Matematyka.pl

Cześć jestem w drugiej klasie liceum, rozszerzam matematykę i ostatnio dowiedziałem się o istnieniu olimpiady matematycznej. Moja aktualna wiedza nie przekracza programu nauczania, a chciałbym swoją przyszłość właśnie wiązać z tym przedmiotem. Jakie polecacie książki, zbiory zadań do nauki ?
Chciałem dodać, że uczę się dobrze i można powiedzieć, że mam stosunkowo dobrze opanowany materiał z 3 klas liceum . Nie startowałem w OMJ i nigdy nie rozwiązywałem, żadnych bardziej skomplikowanych zadań, ale mam chęci by wejść "na wyższy poziom matematyki" .
Czytałem ostatnio trochę na temat różnych zbiorów i rzuciły mi się te w oczy, które zamierzam zakupić :
Lev Kourliandtchik,Wędrówki po krainie nierówności
Lev Kourliandtchik, Powrót do krainy nierówności
"krowa"
złote rybki
Macie jakieś pomysły co mógłbym dodać do tego zbioru by rozwijać się w tych działach matematyki, których znajomość będzie potrzebna na OM, a także do ogólnego rozwoju matematycznego.

Dodano po 2 dniach 23 godzinach 22 minutach 6 sekundach:
Halo Halo jakieś porady ktoś ma?

Porada jest taka że spróbuj od robienia zadań z OMJ. Wszystkie te książki które wymieniłeś to na tę chwilę za duże progi na twoje nogi. Nie warto ich nawet na razie kupować. A żeby wiązać swoją przyszłość z matematyką to OM jest zupełnie niepotrzebna.

Co nie zmienia faktu, że OM daje ogromnego boosta do skilla.

Thingoln pisze: ↑11 lis 2020, o 15:17 Co nie zmienia faktu, że OM daje ogromnego boosta do skilla.

E tam, lepiej się polskiego uczyć

Szczerze mówiąc zadziwia mnie jak wielu użytkowników stawia sobie za cel osiągnięcie dobrego wyniku w olimpiadzie albo zdanie matury na 90-100%, a jak mało chce po prostu zrozumieć matematykę

a4karo pisze: ↑11 lis 2020, o 15:57 Szczerze mówiąc zadziwia mnie jak wielu użytkowników stawia sobie za cel osiągnięcie dobrego wyniku w olimpiadzie albo zdanie matury na 90-100%, a jak mało chce po prostu zrozumieć matematykę

A żeby uzyskać sensowny wynik na olimpiadzie to nie trzeba rozumieć matematyki?
Ja bym chciała zrozumieć matematykę, ale w szkole to tylko wykuwanie schematów. No może parę zadań na rozumienie się znajdzie, ale nie są one wymagane i robione. Poza tym to jest trudne i ja nie umiem.

Szkołą poza uczenia schematów nie wyjdzie. Taka jej rola. Pokazuje pewne obszary i daje podstawowe narzędzia, ale nic więcej. Oczywiście są nauczyciele pasjonaci, którzy wychodzą poza te granice, ale tych jest niewielu. W duże mierze od ucznia zależy, czy będzie robił coś więcej ponad program: tu się zaczyna pasja i rozumienie matematyki.

Ktoś powiedział, że uczeń przed maturą jest mistrzem w rozwiązywaniu równań kwadratowych - dużo w tym prawdy.
Rozumienie matematyki a olimpiady: jasne, że łatwiej komuś, kto ma szersze pojęcie o matematyce będzie łatwiej na olimpiadzie, ale ani znajomość algebry wyższej, topologii czy zawansowanej analizy nie pomoże w osiągnięciu sukcesu w OM. To jest zupełnie inny świat. W drugą stronę jest pewnie łatwiej: olimpijczyk będzie miał łatwej na studiach matematycznych, ale to też nie zagwarantuje sukcesu w matematyce.

Stawianie sobie za cel sukcesu w OM jest rzeczą bardzo ryzykowną: sportowiec, który chce zdobyć medal mistrzostw ma na realizacje tego celu kilkanaście lat. W OM masz dwie, rzadziej trzy próby. I to wszystko. Jak się nie uda, to poczucie porażki może wywrzeć silny negatywny wpływ na życie.
Olimpiada to do pewnego stopnia loteryjka. Coś o tym wiem: dwa etapy przeszedłem jak burza, a w finale poległem totalnie i nie zrobiłem ani jednego zadania. Ale OM nie byłą moim celem - raczej etapem na drodze poznawania matematyki.

Szczęka mi opada gdy patrze jakie cuda robią ludzie w wątku o nierównościach I jest to kawałek fajnej matematyki. Podziwiam ludzi, którzy znają wszystkie możliwe związki w trójkącie czy wielokącie,. Sam uważam, że nie ma lepszej drogi do nauki matematyki jak rozwiązywania zadań, ale to tylko środek, nie cel.

Ogólnie poradzić mogę zrobienie WSZYSTKICH zadań z omj, a następnie zacząć robić wszystkie zadania od początku Olimpiady Matematycznej

Ja zajmuje się matematyką od więcej niż pół wieku, ale takiego zadania bym się nie podjął na żadnym etapów mojej drogi

Mi udało się osiągnąć ten cel w pół roku, dzięki czemu dość dużo się nauczyłem. Łatwiejsze zadania sobie zapisywałem, trudniejsze zostawiałem na później, a ciekawsze metody w specjalnym zeszycie przepisywałem