Matematyka.pl

Zmienię zatem pytanie.

Poproszę imię i nazwisko pana, który w 1965 r. postawił następujący problem:

rozważamy 2 sposoby przedstawienia liczb naturalnych za pomocą zbiorów:
1.
\(\displaystyle{ 0=\emptyset\\
1=\lbrace\emptyset\rbrace\\
2=\lbrace\lbrace\emptyset\rbrace\rbrace\\
3=\lbrace\lbrace\lbrace\emptyset\rbrace\rbrace\rbrace\\}\)
itd.

2.
\(\displaystyle{ 0=\emptyset\\
1=\lbrace\emptyset\rbrace\\
2=\lbrace\emptyset, \lbrace\emptyset\rbrace\rbrace\\
3=\lbrace\emptyset, \lbrace\emptyset\rbrace, \lbrace\emptyset, \lbrace\emptyset\rbrace\rbrace\rbrace}\)
itd.

Który z powyższych dwóch sposobów jest poprawny?

Jak nikt nie wpadnie, kto zadał to pytanie, po świętach dam podpowiedź.

snm, chodzi o Polaka?

Nie

John von Neumann
Poprawny jest sposob drugi

jesli jest to poprawna odpowiedz to nastepne pytanie odstepuje

J. v. Neumann nie dożył roku 1965.

ale to jest jego model, dziwie sie o pytanie kto zadal taki problem, mogl to zrobic w zasadzie kazdy kto chcial podwazyc ten model
w takim razie nie wiem kto ;]

Von Neumann jest bardzo blisko.

To jest bardzo duże wyjaśnienie, żeby jakoś ruszyć quiz:
w matematyce pojawiały się tendencje platonizujące. Człowiek, którego imię chcę uzyskać, w swoim artykule rozważył opisane wcześniej dwa sposoby przedstawiania liczba naturalnych: pierwszy, zaproponowany przez Ernsta Zermelo, oraz drugi, zaproponowany właśnie przez wspomnianego Johna von Neumanna. Stwierdził on, argumentując za strukturalizmem, że utrzymanie platonizmu wymaga odrzucenia dokładnie jednego z tych sposobów zapisu, jednak bezpodstawne jest uznanie któregokolwiek z nich za lepszy.

Zapewne poprawna odpowiedź to Paul Benacerraf i jego esej "What Numbers Could Not Be".
Tak przynajmniej podpowiada google.

Tu z kolei pojawia się niejasność, czy pan Paul Benacerraf jest matematykiem. Na pewno jest filozofem, czy, jak kto woli specjalistą od filozofii matematyki. Na pewno też ma wykształcenie matematyczne (chociaż jego rozprawa doktorska dotyczy filozofii matematyki, a nie matematyki jako przedmiotu badań). Ale żeby ustalić, czy jest matematykiem, trzeba by go chyba spytać. Raczej wątpię, że się za matematyka uważa.

snm ma świra na punkcie filozofii i wszędzie, gdzie się da musi się z nią wpieprzać, więc myślę, że jemu pewnie o tego filozofa chodziło .

To właśnie jest poprawna odpowiedź

Czy gdzieś napisałem, że ten człowiek był matematykiem? Wiem natomiast na pewno, że takie pytanie ma więcej wspólnego z matematyką niż pytanie o daty związane z życiem Fermata (a co dopiero Leibniza)

Świstak - kulturalniej proszę

max - kolej na twoje pytanie

Wygląda na to, że trochę zawiesiłem zabawę.

Nie przychodzi mi do głowy nic lepszego, więc:


W pewnym mieście na pewnym moście znajduje się tablica upamiętniająca ideę jaką wynalazł pewien matematyk podczas przechadzki tymże mostem.
O jakiego matematyka, o jaką ideę i o jakie miasto chodzi?

Albo chodzi o Eulera i jego mosty w Królewcu (ale to za proste ;p) albo prędzej o bodaj Hamiltona i jego czwórki, czyli wynalazek kwaternionów. Jeśli dobrze pamiętam, to reguły rządzące ich mnożeniem wydrapał na pewnym moście, gdy sobie spacerował i rozmyślał.
Jeśli to prawda, to oddaje prawo do zadania pytania pierwszej chętnej osobie.

To drugie:)

Czekamy na bardziej kreatywną zagadkę.

Quote:

Czekamy na bardziej kreatywną zagadkę.

To moze ja zadam...
Jak w geometrii zwie sie ten klasyczny problem
*wsk: od nazwiska matematyka ktory go postawił:

W trójkąt wpisać trzy koła, o rozłacznych wnetrzach, i tak by ich łączna powierzchnia była mozliwie najwieksza?