Dowód własności martyngału
- elbargetni
- Użytkownik
- Posty: 189
- Rejestracja: 22 wrz 2013, o 11:25
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: PL
- Podziękował: 1 raz
- Pomógł: 1 raz
Dowód własności martyngału
Niech \(\displaystyle{ (X_n)}\) będzie martyngałem.
Pokaż, że
\(\displaystyle{ EX_1 = EX_2 = ...}\)
Nie wiem za bardzo od czego wyjść, żeby ten dowód był w pełni poprawny.
Pokaż, że
\(\displaystyle{ EX_1 = EX_2 = ...}\)
Nie wiem za bardzo od czego wyjść, żeby ten dowód był w pełni poprawny.
- elbargetni
- Użytkownik
- Posty: 189
- Rejestracja: 22 wrz 2013, o 11:25
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: PL
- Podziękował: 1 raz
- Pomógł: 1 raz
Dowód własności martyngału
To może tak:
\(\displaystyle{ \mathbb{E}X_2=\mathbb{E}\left( \mathbb{E}X_2 | X_1\right)=\mathbb{E}X_1}\)
Czyli dobrze rozumiem, że najpierw korzystamy z warunkowej wartości oczekiwanej, a później z definicji martyngału?
\(\displaystyle{ \mathbb{E}X_2=\mathbb{E}\left( \mathbb{E}X_2 | X_1\right)=\mathbb{E}X_1}\)
Czyli dobrze rozumiem, że najpierw korzystamy z warunkowej wartości oczekiwanej, a później z definicji martyngału?
Dowód własności martyngału
Ponieważ \(\displaystyle{ (X_{n})}\) martyngał to dla każdego \(\displaystyle{ n\in\mathbb{N}}\) mamy
\(\displaystyle{ E[X_{n+1}|F_{n}]=X_{n}}\)
Obkładamy obustronnie wartością oczekiwaną. Dostajemy
\(\displaystyle{ E\left[ E[X_{n+1}|F_{n}]\right]=E[X_{n}]}\)
Lewa strona z własności warunkowej wartości oczekiwanej to po prostu \(\displaystyle{ E[X_{n+1}]}\).
Zatem ostatecznie dla każdego \(\displaystyle{ n\in\mathbb{N}}\) mamy
\(\displaystyle{ E[X_{n+1}]=E[X_{n}]}\)
Wasze rozumowanie zakłada, że filtracja generowana jest przez proces \(\displaystyle{ (X_{n})}\), a to jest tylko szczególny przypadek.
\(\displaystyle{ E[X_{n+1}|F_{n}]=X_{n}}\)
Obkładamy obustronnie wartością oczekiwaną. Dostajemy
\(\displaystyle{ E\left[ E[X_{n+1}|F_{n}]\right]=E[X_{n}]}\)
Lewa strona z własności warunkowej wartości oczekiwanej to po prostu \(\displaystyle{ E[X_{n+1}]}\).
Zatem ostatecznie dla każdego \(\displaystyle{ n\in\mathbb{N}}\) mamy
\(\displaystyle{ E[X_{n+1}]=E[X_{n}]}\)
Wasze rozumowanie zakłada, że filtracja generowana jest przez proces \(\displaystyle{ (X_{n})}\), a to jest tylko szczególny przypadek.
- leszczu450
- Użytkownik
- Posty: 4414
- Rejestracja: 10 paź 2012, o 23:20
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Toruń
- Podziękował: 1589 razy
- Pomógł: 364 razy
Dowód własności martyngału
elbargetni pisze:To może tak:
\(\displaystyle{ \mathbb{E}X_2=\mathbb{E}\left( \mathbb{E}X_2 | X_1\right)=\mathbb{E}X_1}\)
Czyli dobrze rozumiem, że najpierw korzystamy z warunkowej wartości oczekiwanej, a później z definicji martyngału?
Czy to drugie przejście tutaj na pewno jest prawdziwe?
- leszczu450
- Użytkownik
- Posty: 4414
- Rejestracja: 10 paź 2012, o 23:20
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Toruń
- Podziękował: 1589 razy
- Pomógł: 364 razy
Dowód własności martyngału
Alef, hmm. \(\displaystyle{ \mathbb{E}X_2}\) to liczba. A WWO z liczby to ta liczba. Czy coś kłamię?
Tu chyba brakuje nawiasu. Powinno być:
\(\displaystyle{ \mathbb{E}X_2=\mathbb{E}\left( \mathbb{E}(X_2 | X_1)\right)=\mathbb{E}X_1}\)
Tu chyba brakuje nawiasu. Powinno być:
\(\displaystyle{ \mathbb{E}X_2=\mathbb{E}\left( \mathbb{E}(X_2 | X_1)\right)=\mathbb{E}X_1}\)
- leszczu450
- Użytkownik
- Posty: 4414
- Rejestracja: 10 paź 2012, o 23:20
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Toruń
- Podziękował: 1589 razy
- Pomógł: 364 razy
- leszczu450
- Użytkownik
- Posty: 4414
- Rejestracja: 10 paź 2012, o 23:20
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Toruń
- Podziękował: 1589 razy
- Pomógł: 364 razy
Dowód własności martyngału
Alef, cieszę się bardzo : ) Mam jeszcze podobny problem, tyle, że dla ciągłego przypadku. Twierdzenie brzmi: \(\displaystyle{ (M_t)_{t\in [0,T]}}\) jest martyngałem \(\displaystyle{ \Leftrightarrow}\) \(\displaystyle{ \mathbb{E}M_t=\mathbb{E}M_s}\). Z lewa na prawo oczywiste. Jak to w drugą stronę zrobić?
Dowód własności martyngału
Weźmy proces \(\displaystyle{ W_{t}^{3}}\), gdzie \(\displaystyle{ (W_{t})_{t\in[0,T]}}\) jest procesem Wienera.
Ponieważ \(\displaystyle{ W_{t}}\) ma rozkład normalny, to dla każdego \(\displaystyle{ t\in[0,T]}\) mamy \(\displaystyle{ E[W_{t}^{3}]=0}\), ale proces \(\displaystyle{ W_{t}^{3}}\) nie jest martyngałem.
Ponieważ \(\displaystyle{ W_{t}}\) ma rozkład normalny, to dla każdego \(\displaystyle{ t\in[0,T]}\) mamy \(\displaystyle{ E[W_{t}^{3}]=0}\), ale proces \(\displaystyle{ W_{t}^{3}}\) nie jest martyngałem.
- leszczu450
- Użytkownik
- Posty: 4414
- Rejestracja: 10 paź 2012, o 23:20
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Toruń
- Podziękował: 1589 razy
- Pomógł: 364 razy