Rząd wiązania
-
- Użytkownik
- Posty: 40
- Rejestracja: 4 lut 2013, o 16:53
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Cracow
- Podziękował: 10 razy
Rząd wiązania
Witam. Prosiłbym o wytłumaczenie jak obliczyć rząd wiązania. Jest podobno wzór, w którym liczy się połowę różnicy elektornow na orbitalach wiążących i antywiążących, jednak nie wiem jak obliczyć elektrony na tych orbilatalach.
-
- Użytkownik
- Posty: 121
- Rejestracja: 6 sty 2012, o 10:41
- Płeć: Kobieta
- Lokalizacja: Katowice
- Podziękował: 7 razy
- Pomógł: 11 razy
Rząd wiązania
Rząd wiązania liczymy następująco:
\(\displaystyle{ \frac{a-b}{2}}\)
a - liczba elektronów na orbitalu wiążącym
b - liczba elektronów na orbitalu antywiążącym
Tych elektronów się w żaden sposób nie oblicza. Należy je po prostu policzyć jak już sobie rozrysujesz gdzie ile jakich jest, np dla cząsteczki tlenu tak to wygląda:
\(\displaystyle{ \frac{a-b}{2}}\)
a - liczba elektronów na orbitalu wiążącym
b - liczba elektronów na orbitalu antywiążącym
Tych elektronów się w żaden sposób nie oblicza. Należy je po prostu policzyć jak już sobie rozrysujesz gdzie ile jakich jest, np dla cząsteczki tlenu tak to wygląda:
Rząd wiązania
Czy mógłby ktoś wyjaśnić ten schemat? Dokładniej nie wiem skąd wiemy, które elektrony są wiążace, a które antywiążące?
-
- Użytkownik
- Posty: 121
- Rejestracja: 6 sty 2012, o 10:41
- Płeć: Kobieta
- Lokalizacja: Katowice
- Podziękował: 7 razy
- Pomógł: 11 razy
Rząd wiązania
Na chłopski rozum..
Cząsteczka tlenu składa się z dwóch jego atomów. Z układu wyczytujemy, że tlen posiada 8 elektronów, w tym 6 walencyjnych.
Konfiguracja dla atomu tlenu jest następująca: \(\displaystyle{ 1s^22s^22p^6}\)
Zajmujemy się elektronami walencyjnymi, czyli dwoma ostatnimi orbitalami, to też te dwa znajdują się na schemacie.. Schemat ten rozpisany jest dla CZĄSTECZKI tlenu, dlatego dla orbitalu s i p rozpisano ich zapełnienie, po lewej stronie dla 1 atomu tlenu, po prawej stronie dla 2 atomu tlenu, bo każdy z nich do tej cząsteczki wnosi taką samą ilość elektronów.
Zapełnienie orbitali na podstawie, których wyznacza się rząd wiązania, zaczynamy od najniższego stopnia orbitalu wiążącego, zapełniając go dokładnie JEDNYM elektronem z 1 atomu tlenu i JEDNYM elektronem z drugiego atomu tlenu. I w taki sposób zapełniamy odpowiednio każdy "stopień" orbitalu wiążącego, a gdy "braknie" nam miejsca na orbitalu wiążącym, resztą elektronów zapełniamy orbital antywiążący w taki sam sposób.
Tak jak jest to na schemacie, dla orbitalu s każdy atom tlenu posiada 2 elektrony (w sumie 4), dlatego na wiążącym dla orbitalu s znajduje się 1 elektron z 1 atomu tlenu i 1-go elektron z 2-go atomu tlenu. Mamy wykorzystane już 2, pozostały jeszcze 2, więc te zapisujemy już na antywiążącym orbitalu s.
Należy pamiętać, że skoro dla orbitalu s maksymalna liczba elektronów jaka może się tam znaleźć to 2, dla orbitalu wiążącego wynosi ona 2 i dla antywiążącego również wynosi 2.
Również dla orbitalu p, gdzie może znaleźć się maksymalnie 6 elektronów, to dla wiążącego wynosi ona 6 i dla antywiążącego również wynosi 6.
Po rozpisaniu takiego schematu przechodzimy następnie do obliczenia rzędu wiązania, co jest pokazane wyżej..
Cząsteczka tlenu składa się z dwóch jego atomów. Z układu wyczytujemy, że tlen posiada 8 elektronów, w tym 6 walencyjnych.
Konfiguracja dla atomu tlenu jest następująca: \(\displaystyle{ 1s^22s^22p^6}\)
Zajmujemy się elektronami walencyjnymi, czyli dwoma ostatnimi orbitalami, to też te dwa znajdują się na schemacie.. Schemat ten rozpisany jest dla CZĄSTECZKI tlenu, dlatego dla orbitalu s i p rozpisano ich zapełnienie, po lewej stronie dla 1 atomu tlenu, po prawej stronie dla 2 atomu tlenu, bo każdy z nich do tej cząsteczki wnosi taką samą ilość elektronów.
Zapełnienie orbitali na podstawie, których wyznacza się rząd wiązania, zaczynamy od najniższego stopnia orbitalu wiążącego, zapełniając go dokładnie JEDNYM elektronem z 1 atomu tlenu i JEDNYM elektronem z drugiego atomu tlenu. I w taki sposób zapełniamy odpowiednio każdy "stopień" orbitalu wiążącego, a gdy "braknie" nam miejsca na orbitalu wiążącym, resztą elektronów zapełniamy orbital antywiążący w taki sam sposób.
Tak jak jest to na schemacie, dla orbitalu s każdy atom tlenu posiada 2 elektrony (w sumie 4), dlatego na wiążącym dla orbitalu s znajduje się 1 elektron z 1 atomu tlenu i 1-go elektron z 2-go atomu tlenu. Mamy wykorzystane już 2, pozostały jeszcze 2, więc te zapisujemy już na antywiążącym orbitalu s.
Należy pamiętać, że skoro dla orbitalu s maksymalna liczba elektronów jaka może się tam znaleźć to 2, dla orbitalu wiążącego wynosi ona 2 i dla antywiążącego również wynosi 2.
Również dla orbitalu p, gdzie może znaleźć się maksymalnie 6 elektronów, to dla wiążącego wynosi ona 6 i dla antywiążącego również wynosi 6.
Po rozpisaniu takiego schematu przechodzimy następnie do obliczenia rzędu wiązania, co jest pokazane wyżej..
-
- Użytkownik
- Posty: 1709
- Rejestracja: 8 cze 2010, o 13:09
- Płeć: Mężczyzna
- Podziękował: 1 raz
- Pomógł: 412 razy
Rząd wiązania
Kod: Zaznacz cały
http://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&ved=0CC4QFjAB&url=http%3A%2F%2Fwww.tch-pg.cba.pl%2Ffiles%2FIsem%2Fchemnieorg%2F5-OrbitalemolekTECH.doc&ei=PvnvUuOTN4jHswa_-YH4BA&usg=AFQjCNG34j_NPmo6LSKVAnSa8cCMNB1fRA&bvm=bv.60444564,d.Yms&cad=rja
Rząd wiązania w przypadku cząsteczki tlenu \(\displaystyle{ O_{2}}\) jest równy dwa ale elektronów na orbitalach wiążących jest 8, a na antywiążących 4 (co widać na rysunkach we wcześniejszych postach).