Matematyka.pl

Witam!
Myślę o studiach matematycznych (konkretniej: kierunek matematyka, na uniwersytecie). Jednak jest kilka problemów... pierwszy: nigdy nie byłam szczególnym orłem z matematyki. Choć w teorii szybko łapałam pewne rzeczy (jednak sądzę, że to nie jest wielki wyczyn), to jednak zawsze przyplątywały się zaległości, także stres (znacie ten mechanizm...) i w rezultacie nie był to przedmiot, w którym mogłabym się poszczycić wybitnymi zdolnościami. Jednak nieraz zdarzało się, że lubiłam pewne działy z matematyki i z przyjemnością siedziałam nad zadaniami... (nawet trudniejszymi).
Maturę jednak zdałam słabo. Niestety. Wyłączyłam się, nie umiałam myśleć, plus oczywiście zaległości.
Pewnie po tym opisie zastanawiacie mnie, cóż mnie skłania do choćby zastanawiania się nad takimi studiami?! Otóż chciałabym rozwikłać matmę. Bo nie wyobrażam sobie siebie na np. humanistycznych studiach. Chciałabym uczyć się czegoś konkretnego i nauczyć logicznego myślenia. Wiem, że na pewno musiałabym dużo pracować na takich studiach, ale pytanie; czy myślicie, że to by wystarczyło? I czy sądzicie, że osoba, która dotąd nie odkryła większego potencjału u siebie w kierunku przedmiotów ścisłych, ma szansę go jeszcze odnaleźć czy raczej moje predyspozycje już dawno by się ujawniły (nawet pomimo ciągłego stresu i zaniedbywania nauki).
Może zadaję trudne pytania, ale mam nadzieję, że ktoś spróbuje ze mną pogdybać i coś doradzi.



Mam szansę dostać się na matematykę nawet teraz. Dowiadywałam się . Na uczelni publicznej.

Maturę z matmy zdałem 100% z podstawy i 94% z rozszerzenia. Moja pewność siebie była ogromna. Pierwszy rok studiów na kierunku matematyka okazał się trochę czymś innym niż myślałem. Pewność siebie spadła. Nauczyłem się wielu rzeczy, ale zdałem sobie sprawę, że do poznania (rozwikłania) matmy to jeszcze długa droga.
Drugi rok wcale nie łatwiejszy (póki co).
Stres większy niż w liceum u mnie, czasami coś umiem, a na kolokwium zapominam. Uczyć trzeba się dużo.
Myślę jednak, że systematyczna, ciężka praca powinna wystarczyć do tego, by poradzić sobie na tym kierunku. Poza tym matma jest tak ciekawa, że mi motywacji nie brakuje i myślę, że komuś, kto poczuje ten klimat matematyki, też nie zabraknie.

Gdybyś się zdecydowała, to pamiętaj wcześniej uzupełnić zaległości ze szkoły średniej. I nie chodzi tu o rozwiązywanie zadań maturalnych, ale o znajomość materiału na poziomie rozszerzenia. Bo naprawdę trudno będzie Ci poradzić sobie nie znając podstawowych własności funkcji logarytmicznej bądź mając problemy z poprawnym rozwiązaniem nierówności kwadratowej, dobrze by też było, byś wykresy funkcji wielomianowych (choćby tych najprostszych) zobaczyła po raz pierwszy wcześniej niż na studiach itd.

Możesz też potrenować .

JK