- AU
- 200px-Simeon_Poisson.jpg (7.99 KiB) Przejrzano 166 razy
Siméon Denis Poisson (1781-1840) – francuski mechanik teoretyk, fizyk i matematyk.
Recherches sur la probabilité des jugements en mati�re criminelle et mati�re civil to ostatnia i najważniejsza praca Poissona o prawdopodobieństwie, 1837
Autor prac z dziedziny fizyki matematycznej, teorii równań różniczkowych, statystyki, rachunku wariacyjnego i teorii szeregów Fouriera. Analizował teoretyczną stabilność grawitacyjną Układu Słonecznego, prowadził prace w dziedzinie hydrodynamiki, elektromagnetyzmu (elektromagnetyczne oddziaływanie), teorii sprężystości i balistyki, podał równanie adiabaty.
Prace Poissona, a jest ich ponad 300, obejmują różnorodne problemy, jak między innymi zagadnienia stałości systemu słonecznego, teorię sprężystości, hydrodynamikę, elektrostatykę i magnetyzm. W czystej matematyce do dziś mają znaczenie jego prace na temat całki oznaczonej, teorii równań różniczkowych o pochodnych cząstkowych i teorii rachunku prawdopodobieństwa (np. prawo małych liczb). Z poważniejszych prac, jakie ogłosił w latach późniejszych, wymienić należy: Memoire sur la theorie des ondes (Teorię fal z 1826 r.), Theorie nouvelle de Taction ca-pillaire (Nowa teoria włoskowatości z 1831 r.), Teorie du calcul de probabilites (Teoria rachunku prawdopodobieństwa z 1833 r.) oraz Theorie mathematique de la chaleur (Matematyczna teoria rozchodzenia ciepła z 1835 r.).
W latach 1798-1800 kształcił się w L'Ecole Polytechnique w Paryżu, po czym rozpoczął w niej pracę nauczycielską. W roku 1806 Poisson został profesorem honorowym L'Ecole Polytechnique, a w 1809 r. profesorem Sorbony. W tym czasie uznawany był za jednego z najznakomitszych matematyków młodego pokolenia. Po ukończeniu studiów Poisson skupił się na pewnych zagadnieniach astronomicznych, mechanice teoretycznej oraz zastosowaniu matematyki w mechanice i fizyce. To ostatnie zainteresowanie doprowadziło go w latach późniejszych do odkryć w matematyce „czystej”. 1811 - francuski mechanik teoretyk, fizyk i matematyk Siméon Denis Poisson publikuje dwutomowe dzieło Traité de mécanique, które przez długi czas było jednym z najlepszych podręczników mechaniki analitycznej. Badał zagadnienie stabilności Układu Słonecznego; rozwinął teorię zjawiska przyciągania grawitacyjnego; prowadził badania w zakresie balistyki, teorii sprężystości, hydrodynamiki, elektrostatyki i magnetyzmu. W 1812 Poisson odkrywa rozkład prawdopodobieństwa.
W 1813 r. ogłosił pracę pt. Uwagi o równaniach teorii ciążenia, gdzie wyprowadził równanie nazwane później jego nazwiskiem. Wiele nazw pojęć matematycznych, jak np. rozkład Poissona, nawias Poissona, liczba Poissona, pochodzi także od jego nazwiska.
W czystej matematyce do dziś mają znaczenie prace na temat całki oznaczonej, teorii równań różniczkowych o pochodnych cząstkowych i teorii rachunku prawdopodobieństwa (np. prawo małych liczb, patrz ilustracja). W roku 1816 Poisson objął katedrę mechaniki teoretycznej na Uniwersytecie Paryskim, gdzie pracował do roku 1837. W roku 1826 został przyjęty w poczet członków petersburskiej Akademii Nauk.
Podsumowując i dodając nieco - Siméon Denis Poisson położył wielkie zasługi w teorii ciepła, teorii naczyń włoskowatych, ciśnienia hydrostatycznego i teorii sprężystości. Jednakże wynik jego badań w zakresie rachunku prawdopodobieństwa, po raz pierwszy pojawił się w rozprawie traktującej o prawdopodobieństwie orzeczeń w sprawach karnych. Trzy czwarte stulecia upłynęło zanim Rutherford i Geiger w swych pionierskich pracach nad promieniami alfa pokazali, jak ważne znaczenie w nauce może mieć rozkład Poissona. Od tego czasu znaleziono dla niego niezliczone zastosowania w wielu dziedzinach wiedzy i techniki. Inżynierowie od telefonii użyli go do obliczania obciążeń kabli miedzymastowych i łączy telefonicznych, co tłumaczy. Dlaczego najobszerniejsze tablice rozkładu Pissona zostały wydane w publikacjach laboratorium firmy Bell.
To najważniejsze informacje o nim. Jeśli macie coś do dodania ciekawego to nie krępować się.