Georg Cantor - biografia.

Biografie matematyków. Dyskusje o dorobku znanych mistrzów. Historie, które stały się legendami... Legendy, które stały się mitami...
Mity, które stały się ... matematyką.
Awatar użytkownika
Arek
Użytkownik
Użytkownik
Posty: 1729
Rejestracja: 9 sie 2004, o 19:04
Płeć: Mężczyzna
Lokalizacja: Koszalin
Podziękował: 2 razy
Pomógł: 12 razy

Georg Cantor - biografia.

Post autor: Arek »

KALENDARIUM

1845 - 3 marca Georg Ferdinand Ludwig Philipp Cantor przychodzi na świat w St. Petersburgu (Rosja). Jego ojciec był duńskim żydem; który przeszedł na prostestantyzm; zajmował się handlem. Matka była katoliczką. Talet Cantora był widoczny o najmłodszych lat. Od najmłodszych lat ojciec chciał zadbac o edukację syna, myslał o karierze inżynierskiej dla syna. Georg jednak nigdy nie przejawiał podobnych zainteresowań... Z początku uczył się w Sankt Petersburgu.

1856 W zwiążku ze stanem zdrowia ojca; jako jedenastolatek wyjeżdża z rodziną do Niemiec. Zawsze jędnak odczuwał tęsknote za ojczyzną i nigdy nie poczuł się swobodnie w nowej rzeczywistości. Tu jednak pozostanie do końca życia.

1860 - ukończył gimnazjum ze wzorowym sprawozdaniem, które argumentowano poprzez jego wyjątkowe zręczności w matematyce, szczególnie w trygonometrii.

1862 - Ojciec wreszcie zgadza się z postanowiem syna co do matematyki. Georg Cantor zaczyna uczęszczać na Uniwersytet w Zurychu.

1863 - Po śmierci jego ojca przeszedł do Uniwersytetu w Berlinie, gdzie studiował matematyke, filozofie i fizykę. Pracował z największymi matematykami min. Kroneckerem i Weierstrassem.

1866 - spędza wakacje na Uniwersytecie w Göttingen, z zamiatem ukończenia pracy dokotorackiej dot. teorii liczb.

1867- otrzymał doktorat, jednak nie potrafił znaleść zatrudnienia i zmuszony był przyjąć pozycję asystenta i późniejszy docent na Uniwersytecie.

1868 - nauczał w szkole dla pań.

1868 - przystąpił do Schellbach Seminar dla nauczycieli matematyki, w tym czasie pracował, habilitował się, i został przedstawiony Hallemu, zaprezentował swoje tezy poraz kolejny dotyczące teorii liczb i uzyskał habilitajcę.

1870-1872 - wydaje kolejne prace dotyczące trygonometrii.

1872 - Cantor awansował do stopnia Extraordinary Professor (prof. nadzwyczajny) w Halle. W tym samym roku zaprzyjaźnił się z Dedekindem, którego poznał podczas święta szwajcarskiego.

1874 9 sierpień
- ożenił się, spędził miesiąc miodowy w Interlaken w Szwajcarii, gdzie przeprowadził wiele obliczeń matematycznych, dyskutując z Dedekindem.

- W póżniejszym okresie miał sześć dzieci.

1874-1895 - W serii artykułów był w stanie dowieść wśród wielu rzeczy -to, że zbiór liczb naturalnych ma jednakową moc jak zbiór liczb nieparzystych, kwadratów,sześcianów, pierwiastków równań wielomianowych o współczynnikach całkowitych, liczba punktów w przedziale jednospójnym jest równa liczbie punktów na osi nieskończonej, płaszczyźnie i mocy zbioru liczb przestępnych, tych, które nie są rozwiązaniami równań algebraicznych, było ich więcej niż liczb naturalnych.

1879 - Cantor zostaje mile zaskoczony - jako pracownik awansuje do pełnej profesury.

1884
- doznaje wielu załamań nerwowych - jego teoria mnogości jest krytykowana przez Kroneckera i spędza resztę swojego życia poza uczelnią...

od 1897- zaczął ciężko chorować, od tego czasu ogłosił kilka publikacji dotyczących podstaw matematyki i logiki matematycznej.

1904
- zostaje nagrodzony medalem przez Królewskie Społeczeństwo Londyńskie i został wybrany na członka Londyńskiego Matematycznego Społeczeństwa jak również Społeczeństwa Nauk w Gottingen.

1918
- Ciężka choroba i ciągłe ataki nie pozwoliły mu na twórczą pracę umysłową, Cantor umiera w Święto Trzech Króli.

KOMENTARZ


Kilkanaście lat swojej twórczości naukowej Cantor poświęcił dalszemu rozwinięciu teorii mnogości (teoria zbiorów). Wykazał istnienie nieekwiwalentych (mających różne moce) nieskończonych mnogości, sforumłował ściśle pojęcie mocy mnogości i przeprowadził dowód, że zbiór liczb rzeczywistych jest "liczniejszy" (ma większą moc) niż zbiór liczb wymiernych.

Cantor dał podstawy teorii mnogości punktówych, zajmującej się zbiorami leżącymi w przestrzeni zwykłej lub abstrakcyjnej.
Wydana nakładem Niemieckiej Akademi "Teoria mnogości" (zbiór prac Cantora) jest obszernym trójtomowym dziełem.

Idee Cantora u współczesnych mu uczonych spotkały się początkowo z niezrozumieniem i ostrą krytyką. Dopiero w kilkanaście lat po ich ogłoszeniu zdobyły sobie uznanie wśród uczonych i wywarły olbrzymi wpływ ma dalszy rozwój matematyki.

To, co wydaje się niezwykle kiedy zajmujemy się jego ideami, to niewątpliwie stopień ich abstrakcyjności. Można powiedzieć chyba, że Cantor, jak nikt inny pokazał matematykom, jak bardzo związali matematykę ze światem, w którym zyją. Abstrakcjonizm jego myślenia sprawiał, że niejednokrotnie sam poddawał w wątpliwość swoje okrycia. Za życia środowisko matematyczne odizolowało go od siebie, nie przyjmując idei, którymi się posługiwał. Pojęcia: różnych nieskończoności, równoliczność punktów odcinka z punktami prostej, równoliczność punktów z wnętrza kwadratu z punktami jego obwodu... Nowoczesne idee dotyczące definicji liczby rzeczywistych, idee przedziałów zstępujących... Cantor przez wielu uważany jest za ojca współczesnej matematyki, za twórcę teorii mnogości, za prekursora topologii, najważniejszej dziedziny matematyki I poł. XX wieku.

GALERIA ZDJĘĆ
cantor.jpg
cantor.jpg (19.21 KiB) Przejrzano 249 razy
Matematiker_georg_cantor.jpg
Matematiker_georg_cantor.jpg (14.11 KiB) Przejrzano 249 razy
kazafin
Użytkownik
Użytkownik
Posty: 79
Rejestracja: 27 maja 2007, o 11:46
Płeć: Mężczyzna
Lokalizacja: Warszawa
Podziękował: 14 razy

Cantor Georg

Post autor: kazafin »

Cantor Georg [kantor g.], urodził się w 1845, zmarł w 1918, matematyk niemiecki, twórca teorii mnogości (teorii zbiorów). Cantor studiował matematykę w Zurychu i Berlinie, uczył w berlińskim gimnazjum i ponad trzydzieści lat był profesorem uniwersytetu w Halle. Pierwsze prace Cantora dotyczyły teorii liczb, ale do stworzenia teorii mnogości doprowadziły go badania nad szeregami trygonometrycznymi. Cantor napotkał w tych badaniach nieskończone zbiory punktów i zwrócił uwagę na ich paradoksalne własności. Zauważył, że odcinek otwarty linii prostej zawiera tyle samo punktów, co owa prosta; między punktami obu zbiorów istnieje bowiem odpowiedniość wzajemnie jednoznaczna. Każdemu punktowi odcinka odpowiada leżący nad nim punkt półokręgu stycznego do prostej, odpowiedniość zaś między punktami półokręgu i prostej wyznaczają półproste wychodzące ze środka półokręgu i przecinające prostą i półokrąg w odpowiadających sobie punktach. Rozważania tego typu doprowadziły Cantora do wprowadzenia pojęć równoliczności i przeliczalności zbiorów, mocy zbioru i liczby kardynalnej, uporządkowania zbioru i zbioru dobrze uporządkowanego, punktu skupienia zbioru itd. Stosunkowo późno podał Cantor definicję zbioru. Badania z zakresu teorii mnogości, którym Cantor poświęcił kilkanaście lat życia, stanowią najważniejszą część jego dorobku naukowego. Badania te były początkowo ostro krytykowane przez współczesnych mu matematyków (zwłaszcza przez matematyka niemieckiego L. Kroneckera), z czasem znalazły jednak uznanie i wywarły olbrzymi wpływ na dalszy rozwój matematyki (topologia, teoria funkcji 'rzeczywistych, teoria struktur). W ostatnich latach pracy naukowej Cantor wykrył pewne antynomie teorii mnogości, które opisał. Jednakże fakt, że nie udało się mu ich uniknąć, był prawdopodobnie, oprócz rozwijającej się choroby, bezpośrednią przyczyną zaniechania publikacji na temat teorii zbiorów. Cantor wysunął ideę zwoływania międzynarodowych kongresów matematycznych, z których pierwszy odbył się w 1897 w Zurychu. Cytowane bywa jego zdanie, że w teorii liczb umiejętność stawiania zagadnień jest ważniejsza niż umiejętność ich rozwiązywania.
ODPOWIEDZ