Witam serdecznie.
Wiem, że test Shapiro-Wilka ma zastosowanie w przypadku zmiennej ciągłej.
Jakim rodzajem błędu obarczony będzie wynik, jeśli zmienna nie będzie ciągła (np. ilość osób w danej populacji)?
Pozdrawiam.
Test Shapiro-Wilka. Zmienna nieciągła (skokowa).
-
Ljosberinn
- Użytkownik
- Posty: 33
- Rejestracja: 6 maja 2011, o 13:36
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Warszawa
- Podziękował: 7 razy
-
janusz47
- Użytkownik
- Posty: 7917
- Rejestracja: 18 mar 2009, o 16:24
- Płeć: Mężczyzna
- Podziękował: 30 razy
- Pomógł: 1671 razy
Re: Test Shapiro-Wilka. Zmienna nieciągła (skokowa).
Test Shapiro - Wilka jest testem zgodności (dopasowania) rozkładu zbioru wartości w próbie z rozkładem teoretycznym.
Służy do sprawdzenia hipotezy, że skośność i eksces (kurtoza) rozkładu zmiennej losowej o ciągłej dysrybuancie są takie same.
Ponieważ skośność i eksces rozkładu normalnego równe są zero, więc test ten stosuje się do sprawdzenia normalności rozkładu.
Jeśli populacje nie są modelowane rozkładami ciągłymi lecz dyskretnymi lub mieszanymi, to występują błędy wynikające z różnic pomiędzy wartościami tych współczynników asymetrii i różnice między maksimami lokalnymi, osiąganymi przez funkcje gestości i funkcje mas prawdopodobieństwa przy określaniu rodzaju skośności.
Mimo, że decyzję o przeprowadzeniu testów parametrycznych/nieparametrycznych podejmuje się często na podstawie testów o normalności rozkładu , przyjmuje się, że dla rozkładów o wartości skośności mniejszej niż wartość bezwzględna \(\displaystyle{ 1 }\) i wartości kurtozy mniejszej niż wartość bezwzględna \(\displaystyle{ 2,}\) zasadne jest stosowanie testów parametrycznych dla populacji modelowanych zarówno rozkładami ciągłymi mieszanymi i skokowymi.
Służy do sprawdzenia hipotezy, że skośność i eksces (kurtoza) rozkładu zmiennej losowej o ciągłej dysrybuancie są takie same.
Ponieważ skośność i eksces rozkładu normalnego równe są zero, więc test ten stosuje się do sprawdzenia normalności rozkładu.
Jeśli populacje nie są modelowane rozkładami ciągłymi lecz dyskretnymi lub mieszanymi, to występują błędy wynikające z różnic pomiędzy wartościami tych współczynników asymetrii i różnice między maksimami lokalnymi, osiąganymi przez funkcje gestości i funkcje mas prawdopodobieństwa przy określaniu rodzaju skośności.
Mimo, że decyzję o przeprowadzeniu testów parametrycznych/nieparametrycznych podejmuje się często na podstawie testów o normalności rozkładu , przyjmuje się, że dla rozkładów o wartości skośności mniejszej niż wartość bezwzględna \(\displaystyle{ 1 }\) i wartości kurtozy mniejszej niż wartość bezwzględna \(\displaystyle{ 2,}\) zasadne jest stosowanie testów parametrycznych dla populacji modelowanych zarówno rozkładami ciągłymi mieszanymi i skokowymi.