Na wstępie chciałbym się serdecznie przywitać ze wszystkimi forumowiczami, gdyż to mój pierwszy post tutaj
Piszę w sprawie trudności z zadaniem:
"Zastawa w restauracjach okazuje się mieć krótki żywot. Student, odbywający praktykę ustalił, że z każdym użyciem filiżanki wiąże się stałe prawdopodobieństwo p=0,09 jej uszkodzenia (uszkodzona filiżanka zostaje wyrzucona). Zakładamy, że poszczególne przypadki użycia filiżanek są od siebie niezależne. Niech X oznacza liczbę przypadków użycia nowej filiżanki. Wyznacz jej wartość oczekiwaną i odchylenie standardowe."
Czy w owym zadaniu jest za mało danych do rozwiązania tego zadania, czy jest jakiś sposób na rozwiązanie go? Dodam, że na kolokwium zdarzyło się zadanie z za małą ilością danych, gdzie trzeba było napisać, iż "W związku z za małą ilością danych, tego zadania nie da się rozwiązać."
Z góry dziękuję za wszelką pomoc
Zmienna skokowa
-
- Użytkownik
- Posty: 61
- Rejestracja: 31 sie 2013, o 00:27
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Polska
- Pomógł: 25 razy
Zmienna skokowa
Danych w zupełności wystarcza. Niech \(\displaystyle{ (X_1,X_2,\ldots)}\) będzie ciągiem niezależnych realizacji (kolejne użycia filiżanki) zmiennej przyjmującej wartość \(\displaystyle{ 1}\) z prawdopodobieństwem \(\displaystyle{ p}\) oraz wartość \(\displaystyle{ 0}\) z prawdopodobieństwem \(\displaystyle{ 1-p}\). Szukamy wartości oczekiwanej \(\displaystyle{ \mathbb{E}\tau}\) momentu stopu zdefiniowanego jako \(\displaystyle{ \tau=\min\{n\in\mathbb{N}\colon X_n=1\}}\) (może być \(\displaystyle{ \tau=+\infty}\)).
Ukryta treść:
Ukryta treść:
Zmienna skokowa
Powiem szczerze mówiąc, że zdębiałem widząc to rozwiązanie. Nigdy na zmiennej skokowej nie używaliśmy całek, tylko na zmiennej ciągłej.
Czy można troszeczkę jaśniej? Najlepiej łopatologicznie
Czy można troszeczkę jaśniej? Najlepiej łopatologicznie
-
- Użytkownik
- Posty: 61
- Rejestracja: 31 sie 2013, o 00:27
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Polska
- Pomógł: 25 razy
Zmienna skokowa
Nie trzeba całek pod warunkiem, że znany Ci jest wzór \(\displaystyle{ \mathbb{E}\tau=\sum_{n=0}^\infty\mathbb{P}(\tau>n)}\). Można go pominąć (przynajmniej pozornie), pisząc:
\(\displaystyle{ \mathbb{E}\tau=\sum_{n=1}^\infty n\cdot\mathbb{P}(X_1=\ldots=X_{n-1}=0, X_n=1)=\sum_{n=0}^\infty np(1-p)^{n-1},}\)
a taką sumę daje się wyliczyć różniczkując funkcję \(\displaystyle{ \sum_{n=0}^\infty x^n=\frac{1}{1-x}}\) w punkcie \(\displaystyle{ 1-p}\).
\(\displaystyle{ \mathbb{E}\tau=\sum_{n=1}^\infty n\cdot\mathbb{P}(X_1=\ldots=X_{n-1}=0, X_n=1)=\sum_{n=0}^\infty np(1-p)^{n-1},}\)
a taką sumę daje się wyliczyć różniczkując funkcję \(\displaystyle{ \sum_{n=0}^\infty x^n=\frac{1}{1-x}}\) w punkcie \(\displaystyle{ 1-p}\).