Własności synchronicznych szyfrów strumieniowych dowód

Permutacje. Kombinacje. Wariacje. Rozmieszczanie kul w urnach. Silnie i symbole Newtona. Przeliczanie zbiorów. Funkcje tworzące. Teoria grafów.
Sabisia193
Użytkownik
Użytkownik
Posty: 2
Rejestracja: 13 kwie 2016, o 18:30
Płeć: Kobieta
Lokalizacja: Kraków

Własności synchronicznych szyfrów strumieniowych dowód

Post autor: Sabisia193 »

Mam problem z udowodnieniem takiego twierdzenia. Nie mam pojęcia od czego mam zacząć.
Czy mógłby mnie ktoś naprowadzić?

Własnosci Synchronicznych szyfrów strumieniowych:
1. Nadawca musi byc zsynchronizowany z odbiorca, wynika z tego, ze musza
stosowac i operowac tym samym kluczem na tym samym stanie, aby powstało
prawidłowe deszyfrowanie.. Deszyfrowanie nie powiedzie sie w przypadku
gdy synchronizacja zostanie utracona (poprzez usuniecie lub dodanie bitów
podczas transmisji szyfrogramu. Utracona synchronizacje mozna przywrócic
za pomoca metod resynchronizacyjnych, które mówia nam o powtórnym inicjowaniu,
wstawianiu do szyfrogramu odpowiednich znaczników w równomiernych
odstepach lub, gdy tekst jawny jest odpowiednio nadmiarowy, wykonanie
prób przesuwania klucza
2. Na deszyfrowanie cyfr szyfrogramu nie ma wpływu zmodyfikowana cyfra
szyfrogramu o ile nie została ona usunieta.
3. Ataki. Wskutek własnosci 1. informuje nas o utracie synchronizacji, zatem
osoba deszyfrujaca mogłaby wykryc klucz. Własnosc 2. pokazuje, ze adwersarz
moze zmienic wybrane przez siebie cyfry szyfrogramu i wiedziec jaki
to ma wpływ na tekst jawny. Zatem nalezy zastosowac dodatkowe mechanizmy aby
uwierzytelnic zródło danych.
ODPOWIEDZ