Odwzorowanie trójliniowe jest wielokrotnością wyznacznika
- Peter Zof
- Użytkownik
- Posty: 585
- Rejestracja: 30 cze 2012, o 16:07
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Warszawa (MIMUW) / Pułtusk
- Podziękował: 88 razy
- Pomógł: 66 razy
Odwzorowanie trójliniowe jest wielokrotnością wyznacznika
Niech \(\displaystyle{ f \colon \mathbb{R}^3 \times \mathbb{R}^3 \times \mathbb{R}^3 \rightarrow \mathbb{R}}\) będzie antysymetrycznym funkcjonałem trójliniowym na przestrzeni \(\displaystyle{ \mathbb{R}^3}\). Pokazać, że \(\displaystyle{ f=\lambda \cdot \det}\) dla pewnej liczby \(\displaystyle{ \lambda \in \mathbb{R}}\). Proszę o wskazówkę, bo nic mi konkretnego nie przychodzi do głowy.
- JakimPL
- Użytkownik
- Posty: 2401
- Rejestracja: 25 mar 2010, o 12:15
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Katowice
- Podziękował: 43 razy
- Pomógł: 459 razy
Odwzorowanie trójliniowe jest wielokrotnością wyznacznika
Ponieważ dowód nie różni się w zależności od wymiaru, możemy spróbować ogólnie.
Funkcjonał jest antysymetryczny, jeżeli dla dowolnej permutacji \(\displaystyle{ \sigma\in S(n)}\)
\(\displaystyle{ f(u_1, \ldots, u_n) = \sgn (\sigma) f(u_{\sigma(1)},\ldots,u_{\sigma(n)})}\)
Wektory można rozpisać jako kombinacje liniowe wektorów bazowych:
\(\displaystyle{ u_k = \sum_{i_k=1}^n a_{i_k,k}e_{i_k}}\)
Wówczas
\(\displaystyle{ f(u_1,\ldots,u_n) = f\left(\sum_{i_1=1}^n a_{i_1,1}e_{i_1},\ldots,\sum_{i_n=1}^n a_{i_n,n}e_{i_n}\right)}\)
Skrupulatnie wyłączając współczynniki:
\(\displaystyle{ f(u_1,\ldots,u_n) = \sum_{i_1,\ldots,i_n=1}^n a_{i_1,1}\cdot\ldots\cdot a_{i_n,n} f(e_{i_1},\ldots,e_{i_n})}\)
Jeżeli indeksy nie są parami różne, to \(\displaystyle{ f(e_{i_1},\ldots,e_{i_n})=0}\)
Teraz trzeba przejść na permutacje i wykazać, że funkcjonał jest jednoznacznie określony poprzez wartość w \(\displaystyle{ (e_1,\ldots, e_n)}\)*. Wiedząc, że wyznacznik ma własności z tezy, jesteśmy w domu.
*
Funkcjonał jest antysymetryczny, jeżeli dla dowolnej permutacji \(\displaystyle{ \sigma\in S(n)}\)
\(\displaystyle{ f(u_1, \ldots, u_n) = \sgn (\sigma) f(u_{\sigma(1)},\ldots,u_{\sigma(n)})}\)
Wektory można rozpisać jako kombinacje liniowe wektorów bazowych:
\(\displaystyle{ u_k = \sum_{i_k=1}^n a_{i_k,k}e_{i_k}}\)
Wówczas
\(\displaystyle{ f(u_1,\ldots,u_n) = f\left(\sum_{i_1=1}^n a_{i_1,1}e_{i_1},\ldots,\sum_{i_n=1}^n a_{i_n,n}e_{i_n}\right)}\)
Skrupulatnie wyłączając współczynniki:
\(\displaystyle{ f(u_1,\ldots,u_n) = \sum_{i_1,\ldots,i_n=1}^n a_{i_1,1}\cdot\ldots\cdot a_{i_n,n} f(e_{i_1},\ldots,e_{i_n})}\)
Jeżeli indeksy nie są parami różne, to \(\displaystyle{ f(e_{i_1},\ldots,e_{i_n})=0}\)
Teraz trzeba przejść na permutacje i wykazać, że funkcjonał jest jednoznacznie określony poprzez wartość w \(\displaystyle{ (e_1,\ldots, e_n)}\)*. Wiedząc, że wyznacznik ma własności z tezy, jesteśmy w domu.
*
Ukryta treść: