Izometrie w R2
-
- Użytkownik
- Posty: 20
- Rejestracja: 18 paź 2014, o 13:49
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Poznań
- Podziękował: 5 razy
Izometrie w R2
Cześć,
Skąd wiadomo, że symetria i obrót to jedyne izometrie w \(\displaystyle{ \mathbb{R}^2}\) ?
Skąd wiadomo, że symetria i obrót to jedyne izometrie w \(\displaystyle{ \mathbb{R}^2}\) ?
-
- Użytkownik
- Posty: 20
- Rejestracja: 18 paź 2014, o 13:49
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Poznań
- Podziękował: 5 razy
Izometrie w R2
Rozpisz sobie na macierzach. Warunek liniowej izometrii: \(\displaystyle{ \|T(x,y)\|=\|(x,y)\|}\) dla każdego \(\displaystyle{ (x,y)}\). Ponieważ \(\displaystyle{ T(x,y)=(ax+by,cx+dy)}\), to biorąc \(\displaystyle{ x=1,y=0}\) mamy \(\displaystyle{ a^2+c^2=1}\), a biorąc \(\displaystyle{ x=0,y=1}\) mamy \(\displaystyle{ b^2+d^2=1}\). Z kolei macierz izometrii ma wyzancznik \(\displaystyle{ 1}\) bądź \(\displaystyle{ -1}\), więc \(\displaystyle{ |ad-bc|=1}\). Kojarząc te rzeczy dojdziesz do postaci liniowych izometrii. Warto wcześniej zobaczyć jak wyglądają macierze obrotów i symetrii. Ponieważ odwzorowania mają być liniowe, \(\displaystyle{ 0}\) ma być punktem stałym. Stąd obrót tylko dookoła początku układu, a symetria tylko względem prostej zawierającej \(\displaystyle{ 0}\).
-
- Użytkownik
- Posty: 20
- Rejestracja: 18 paź 2014, o 13:49
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Poznań
- Podziękował: 5 razy
Izometrie w R2
Dzięki za odpowiedź. Ale skąd wiemy, że ma wyznacznik \(\displaystyle{ 1}\) lub \(\displaystyle{ -1}\) ? Wynika to bezprośrednio z tych podstawień czy z czegoś innego?
Izometrie w R2
To już jest coś takiego, co wiedzą wszyscy, a trudno znaleźć dowód Ale to tak po prostu jest!!!
Elementarnie nie mam za bardzo ochoty szukać dowodu. W książce Łojasiewicza Wstęp do teorii funkcji rzeczywistych jest twierdzenie mówiące, że miara Lebesgue'a obrazu zbioru przez przekształcenie liniowe jest równa modułowi wyznacznika macierzy tego przekształcenia pomnożonemu przez miarę danego zbioru. Skoro izometria zachowuje pole figury, to wobec tego jej wyznacznik musi wynosić \(\displaystyle{ \pm1}\).
Zadanko można też zaatakować bardziej elementarnie. Wiadomo, że każda izometria jest złożeniem co najwyżej trzech symetrii osiowych. Więc mamy tu dwa pytania:
1. Jakim odwzorowaniem jest złożenie symetrii osiowych o osiach przecinających się w punkcie \(\displaystyle{ (0,0)}\)?
2. Czy jeśli izometria jest liniowa, to jej składowe symetrie osiowe też muszą być liniowe, czyli mieć osie przechodzące przez \(\displaystyle{ (0,0)}\)?
Elementarnie nie mam za bardzo ochoty szukać dowodu. W książce Łojasiewicza Wstęp do teorii funkcji rzeczywistych jest twierdzenie mówiące, że miara Lebesgue'a obrazu zbioru przez przekształcenie liniowe jest równa modułowi wyznacznika macierzy tego przekształcenia pomnożonemu przez miarę danego zbioru. Skoro izometria zachowuje pole figury, to wobec tego jej wyznacznik musi wynosić \(\displaystyle{ \pm1}\).
Zadanko można też zaatakować bardziej elementarnie. Wiadomo, że każda izometria jest złożeniem co najwyżej trzech symetrii osiowych. Więc mamy tu dwa pytania:
1. Jakim odwzorowaniem jest złożenie symetrii osiowych o osiach przecinających się w punkcie \(\displaystyle{ (0,0)}\)?
2. Czy jeśli izometria jest liniowa, to jej składowe symetrie osiowe też muszą być liniowe, czyli mieć osie przechodzące przez \(\displaystyle{ (0,0)}\)?
-
- Użytkownik
- Posty: 481
- Rejestracja: 13 lip 2011, o 20:39
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Sucha/Wrocław
- Podziękował: 16 razy
- Pomógł: 62 razy
Izometrie w R2
Dołączę się do tematu i zadam pytanie.
Czy jak mamy izometrię w dowolnym wymiarze to czy wyznacznik dalej jest równy \(\displaystyle{ \pm 1}\) ?
Czy jak mamy izometrię w dowolnym wymiarze to czy wyznacznik dalej jest równy \(\displaystyle{ \pm 1}\) ?
Izometrie w R2
Tak. Twierdzenie z książki Łojasiewicza mówi o odwzorowaniach liniowych \(\displaystyle{ T:\RR^n\to\RR^n}\). A izometria zachowuje miarę zbioru (mierzalnego).
- Spektralny
- Użytkownik
- Posty: 3976
- Rejestracja: 17 cze 2011, o 21:04
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Praga, Katowice, Kraków
- Podziękował: 9 razy
- Pomógł: 929 razy
Izometrie w R2
Po pierwsze musimy sobie zadać pytanie czym jest wyznacznik? Niech \(\displaystyle{ c_1, \ldots c_n \in \mathbb{R}^n}\) będą (pionowymi) wektorami. Ustawmy je w macierz
\(\displaystyle{ A=[ c_1 \; c_2\; \ldots \;c_n].}\)
(Każda macierz kwadratowa jest tej postaci.) Wówczas \(\displaystyle{ \det A}\) to zorientowania \(\displaystyle{ n}\)-wymiarowa objętość równoległościanu generowanego przez wektory \(\displaystyle{ c_1, \ldots, c_n}\).
Pomyślmy teraz o izometrii \(\displaystyle{ A}\). Twierdzę, że macierz \(\displaystyle{ A}\) jest ortogonalna, tj. \(\displaystyle{ A^T A = I}\). Istotnie, dla dowolnych \(\displaystyle{ x,y\in \mathbb{R}^n}\) mamy
\(\displaystyle{ \langle Ax,Ay\rangle=\frac{1}{2}\left[\|A(x+y)\|^2-\|A(x-y)\|^2\right]=\frac{1}{2}\left[\|x+y\|^2-\|x-y\|^2\right]=\langle x,y\rangle}\)
skąd
\(\displaystyle{ \langle A^TA x, y\rangle = \langle x,y\rangle,}\)
czyli \(\displaystyle{ A^TA=I}\).
Ustalmy teraz naszą ulubioną bazę ortonormalną w \(\displaystyle{ \mathbb{R}^n}\), tj. bazę kanoniczną \(\displaystyle{ e_1, \ldots, e_n}\). Zauważmy, że
\(\displaystyle{ A = [Ae_1\; \ldots\; Ae_n].}\)
Czym jest równoległościan generowany przez \(\displaystyle{ Ae_1, \ldots, Ae_n}\)? To pewien \(\displaystyle{ n}\)-wymiarowy sześcian, którego \(\displaystyle{ k}\)-ty bok ma długość \(\displaystyle{ \|Ae_k\| = 1}\), a zatem jego (niezorientowana) \(\displaystyle{ n}\)-wymiarowa objętość, czyli \(\displaystyle{ |\det A|}\), wynosi
\(\displaystyle{ \|Ae_1 \|\cdot\|Ae_2\|\cdot \ldots \cdot \|Ae_n\| = 1^n = 1.}\)
Stąd \(\displaystyle{ \det A \in \{-1, 1\}}\).
\(\displaystyle{ A=[ c_1 \; c_2\; \ldots \;c_n].}\)
(Każda macierz kwadratowa jest tej postaci.) Wówczas \(\displaystyle{ \det A}\) to zorientowania \(\displaystyle{ n}\)-wymiarowa objętość równoległościanu generowanego przez wektory \(\displaystyle{ c_1, \ldots, c_n}\).
Pomyślmy teraz o izometrii \(\displaystyle{ A}\). Twierdzę, że macierz \(\displaystyle{ A}\) jest ortogonalna, tj. \(\displaystyle{ A^T A = I}\). Istotnie, dla dowolnych \(\displaystyle{ x,y\in \mathbb{R}^n}\) mamy
\(\displaystyle{ \langle Ax,Ay\rangle=\frac{1}{2}\left[\|A(x+y)\|^2-\|A(x-y)\|^2\right]=\frac{1}{2}\left[\|x+y\|^2-\|x-y\|^2\right]=\langle x,y\rangle}\)
skąd
\(\displaystyle{ \langle A^TA x, y\rangle = \langle x,y\rangle,}\)
czyli \(\displaystyle{ A^TA=I}\).
Ustalmy teraz naszą ulubioną bazę ortonormalną w \(\displaystyle{ \mathbb{R}^n}\), tj. bazę kanoniczną \(\displaystyle{ e_1, \ldots, e_n}\). Zauważmy, że
\(\displaystyle{ A = [Ae_1\; \ldots\; Ae_n].}\)
Czym jest równoległościan generowany przez \(\displaystyle{ Ae_1, \ldots, Ae_n}\)? To pewien \(\displaystyle{ n}\)-wymiarowy sześcian, którego \(\displaystyle{ k}\)-ty bok ma długość \(\displaystyle{ \|Ae_k\| = 1}\), a zatem jego (niezorientowana) \(\displaystyle{ n}\)-wymiarowa objętość, czyli \(\displaystyle{ |\det A|}\), wynosi
\(\displaystyle{ \|Ae_1 \|\cdot\|Ae_2\|\cdot \ldots \cdot \|Ae_n\| = 1^n = 1.}\)
Stąd \(\displaystyle{ \det A \in \{-1, 1\}}\).
- Dasio11
- Moderator
- Posty: 10226
- Rejestracja: 21 kwie 2009, o 19:04
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Wrocław
- Podziękował: 40 razy
- Pomógł: 2362 razy
Izometrie w R2
Można też inaczej: skoro ogólnie \(\displaystyle{ \det AB = \det A \cdot \det B,}\) to
\(\displaystyle{ ( \det A )^2 = \det A^{\top} \cdot \det A = \det A^{\top} A = \det I = 1,}\)
więc \(\displaystyle{ \det A = 1}\) lub \(\displaystyle{ \det A = -1.}\)
\(\displaystyle{ ( \det A )^2 = \det A^{\top} \cdot \det A = \det A^{\top} A = \det I = 1,}\)
więc \(\displaystyle{ \det A = 1}\) lub \(\displaystyle{ \det A = -1.}\)