Matematyka.pl

A w rzeczywistych to potrafisz rozwiązać?

Podpowiedź:

\(\displaystyle{ a^3+b^3=\left( a+b\right)\left( a^2-ab+b^2\right)}\)

wiolusiarhcp, Możesz też zapisać w postaci trygonometrycznej -1 i potem ze wzory de Moivra skorzystać żeby wyciągnąć pierwiastki 3 stopnia z -1

Moim zdaniem nie warto tego robić. Po skorzystaniu ze wzorów skróconego mnożenia wystarczy rozłożyć nad \(\displaystyle{ \mathbb{C}}\) odpowiedni trójmian kwadratowy.

Wzór de Moivre'a to też jest głęboka podstawa i nie powiedziałbym, że jest bardziej zaawansowany od wzorów na pierwiastki równania kwadratowego...
Ten wzór oddaje bowiem całą istotę mnożenia liczb zespolonych: mnożenie modułów i dodawanie kątów. Dlatego w mojej opinii jest to dość elementarne narzędzie.

A czy ja powiedziałem, że wzór de Moivre'a nie jest istotnym narzędziem? Nie uważam, że jest bardziej zaawansowany od wzorów na pierwiastki trójmianu. Uważam po prostu, że jest to na tyle prosty przykład, iż posłużenie się rozkładem trójmianu kwadratowego szybciej da efekt niż używanie wzoru de Moivre'a

Dasio11 pisze: Ten wzór oddaje bowiem całą istotę mnożenia liczb zespolonych: mnożenie modułów i dodawanie kątów. Dlatego w mojej opinii jest to dość elementarne narzędzie.

Ekstra, ale chyba ktoś nie ma potrzeby smakowania głębokiej istoty mnożenia liczb zespolonych, tylko chciałby rozwiązać równanie. Co w mojej opinii zrobi się najprościej rozkładając trójmian.

Weźmy trójkąt prostokątny. Istotą związku między długością promienia okręgu wpisanego w trójkąt, a długościami boków tego trójkąta jest wzór: \(\displaystyle{ r= \frac{S}{p}}\). Czy w związku z tym źle będzie skorzystać z własności trójkąta prostokątnego, tj. \(\displaystyle{ r= \frac{a+b-c}{2}}\) (\(\displaystyle{ c}\) - przeciwprostokątna)? Nie, nie będzie źle, a wręcz lepiej, bo jest to prostszy związek i szybciej może dać rezultaty.

Kolega to chyba lubi pisać trochę o niczym.

Majeskas pisze:A czy ja powiedziałem, że wzór de Moivre'a nie jest istotnym narzędziem? Nie uważam, że jest bardziej zaawansowany od wzorów na pierwiastki trójmianu. Uważam po prostu, że jest to na tyle prosty przykład, iż posłużenie się rozkładem trójmianu kwadratowego szybciej da efekt niż używanie wzoru de Moivre'a

A napisałem, że powiedziałeś, że nie jest istotnym? W ogóle nie pisałem nic o istocie tego narzędzia.
Przy rozkładzie trójmianu typu \(\displaystyle{ z^2-z+1}\) trzeba trochę popisać pierwiastków z trzech przed dwa i takich tam, trzeba delty obliczać itp. Wprawnie zastosowany wzór de Moivre'a natychmiast daje rozwiązania w postaci trygonometrycznej: \(\displaystyle{ \cos \varphi_k + \mathrm i \sin \varphi_k}\) dla \(\displaystyle{ \varphi_k = \frac{\pi+2k \pi}{3}.}\) Moim zdaniem prostsze.

Majeskas pisze:Kolega to chyba lubi pisać trochę o niczym.

"Kolega" chyba mnie nie lubi od pierwszej dyskusji. ^^

Kolega nie ma o Tobie pojęcia, więc trudno mówić o lubieniu, czy nielubieniu. Kolega tylko nie lubi jak ktoś czasem pisze bardziej dla pisania niż dlatego, że ma to sens. A takie miewam wrażenie. I tyle,

Pozdrawiam.