Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
-
- Użytkownik
- Posty: 367
- Rejestracja: 15 gru 2010, o 12:27
- Płeć: Kobieta
- Lokalizacja: podkarpacie
- Podziękował: 3 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
Twierdzenie. Jeżeli \(\displaystyle{ f}\) jest dowolną funkcją arytmetyczną taką, że funkcja \(\displaystyle{ g}\) określona wzorem
\(\displaystyle{ g(m)=\sum_{d|m}f(d)}\) dla \(\displaystyle{ m\in\mathbb{N}}\)
jest funkcją multiplikatywną, to sama funkcja \(\displaystyle{ f}\) również jest multiplikatywna.
Dowód.
Dowód przeprowadzimy poprzez indukcję ze względu na \(\displaystyle{ m}\). Dla \(\displaystyle{ m=1}\) jest to oczywiste, ponieważ \(\displaystyle{ g(1)=\sum_{d|1}f(d)=1}\).
Załóżmy teraz, że \(\displaystyle{ m>1}\), a także załóżmy indukcyjnie, że \(\displaystyle{ f(m_1m_2)=f(m_1)f(m_2)}\), gdy \(\displaystyle{ (m_1,m_2)=1}\) i \(\displaystyle{ m_1m_2<m}\). Natomiast jeżeli \(\displaystyle{ m=m_1m_2}\) oraz \(\displaystyle{ (m_1,m_2)=1}\), to:
\(\displaystyle{ g(m_1m_2)=\sum_{d|m_1m_2}f(d)=\sum_{d_1|m_1}\sum_{d_2|m_2}f(d_1d_2)}\),
a także \(\displaystyle{ (d_1,d_2)=1}\), ponieważ wszystkie dzielniki liczby \(\displaystyle{ m_1}\) są względnie pierwsze ze wszystkimi dzielnikami liczby \(\displaystyle{ m_2}\).
Na mocy założenia indukcyjnego \(\displaystyle{ f(d_1d_2)=f(d_1)f(d_2)}\), poza przypadkiem, gdy \(\displaystyle{ d_1=m_1}\) i \(\displaystyle{ d_2=m_2}\). Mamy zatem
\(\displaystyle{ \left(\sum_{d_1|m_1}f(d_1)\sum_{d_2|m_2}f(d_2)\right)-f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)=\\=g(m_1)g(m_2)-f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)}\).
Jest to równe \(\displaystyle{ g(m_1m_2)=g(m_1)g(m_2)}\), zatem zachodzi także równość \(\displaystyle{ f(m_1m_2)=f(m_1)f(m_2)}\).
Odwrotnie, jeżeli funkcja \(\displaystyle{ f(m)}\) jest multiplikatywna, to odpowiadająca jej suma względem dzielników \(\displaystyle{ g(m)=\sum_{d|m}f(d)}\) musi być również multiplikatywna. Fakt ten zachodzi więc w obu kierunkach.
Nie do końca wszystko rozumiem w tym dowodzie, czy mógłby go ktoś rozpisać bardziej szczegółowo i bardziej indukcyjnie?
\(\displaystyle{ g(m)=\sum_{d|m}f(d)}\) dla \(\displaystyle{ m\in\mathbb{N}}\)
jest funkcją multiplikatywną, to sama funkcja \(\displaystyle{ f}\) również jest multiplikatywna.
Dowód.
Dowód przeprowadzimy poprzez indukcję ze względu na \(\displaystyle{ m}\). Dla \(\displaystyle{ m=1}\) jest to oczywiste, ponieważ \(\displaystyle{ g(1)=\sum_{d|1}f(d)=1}\).
Załóżmy teraz, że \(\displaystyle{ m>1}\), a także załóżmy indukcyjnie, że \(\displaystyle{ f(m_1m_2)=f(m_1)f(m_2)}\), gdy \(\displaystyle{ (m_1,m_2)=1}\) i \(\displaystyle{ m_1m_2<m}\). Natomiast jeżeli \(\displaystyle{ m=m_1m_2}\) oraz \(\displaystyle{ (m_1,m_2)=1}\), to:
\(\displaystyle{ g(m_1m_2)=\sum_{d|m_1m_2}f(d)=\sum_{d_1|m_1}\sum_{d_2|m_2}f(d_1d_2)}\),
a także \(\displaystyle{ (d_1,d_2)=1}\), ponieważ wszystkie dzielniki liczby \(\displaystyle{ m_1}\) są względnie pierwsze ze wszystkimi dzielnikami liczby \(\displaystyle{ m_2}\).
Na mocy założenia indukcyjnego \(\displaystyle{ f(d_1d_2)=f(d_1)f(d_2)}\), poza przypadkiem, gdy \(\displaystyle{ d_1=m_1}\) i \(\displaystyle{ d_2=m_2}\). Mamy zatem
\(\displaystyle{ \left(\sum_{d_1|m_1}f(d_1)\sum_{d_2|m_2}f(d_2)\right)-f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)=\\=g(m_1)g(m_2)-f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)}\).
Jest to równe \(\displaystyle{ g(m_1m_2)=g(m_1)g(m_2)}\), zatem zachodzi także równość \(\displaystyle{ f(m_1m_2)=f(m_1)f(m_2)}\).
Odwrotnie, jeżeli funkcja \(\displaystyle{ f(m)}\) jest multiplikatywna, to odpowiadająca jej suma względem dzielników \(\displaystyle{ g(m)=\sum_{d|m}f(d)}\) musi być również multiplikatywna. Fakt ten zachodzi więc w obu kierunkach.
Nie do końca wszystko rozumiem w tym dowodzie, czy mógłby go ktoś rozpisać bardziej szczegółowo i bardziej indukcyjnie?
-
- Użytkownik
- Posty: 306
- Rejestracja: 10 maja 2008, o 11:38
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Toruń
- Pomógł: 36 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
Wydaje mi się, że w kroku indukcyjnym dowodzimy prawdziwości tezy :"Funkcja f jest multiplikatywna dla 2-ch liczb, których iloczyn wynosi nie więcej niż \(\displaystyle{ m}\)" i indukujemy po \(\displaystyle{ m}\).
-
- Użytkownik
- Posty: 367
- Rejestracja: 15 gru 2010, o 12:27
- Płeć: Kobieta
- Lokalizacja: podkarpacie
- Podziękował: 3 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
Nie bardzo rozumiem co masz myśli, możesz to pokazać?SchmudeJanusz pisze:Wydaje mi się, że w kroku indukcyjnym dowodzimy prawdziwości tezy :"Funkcja f jest multiplikatywna dla 2-ch liczb, których iloczyn wynosi nie więcej niż \(\displaystyle{ m}\)" i indukujemy po \(\displaystyle{ m}\).
I czy mógłby ktoś wytłumaczyć skąd to się wzięło:
\(\displaystyle{ g(m_1,m_2)=\left(\sum_{d_1|m_1}f(d_1)\sum_{d_2|m_2}f(d_2)\right)-f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)=\\=g(m_1)g(m_2)-f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)}\)
bo nie mogę tego zrozumieć.
-
- Użytkownik
- Posty: 306
- Rejestracja: 10 maja 2008, o 11:38
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Toruń
- Pomógł: 36 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
Sprowadza się to do tego że \(\displaystyle{ \sum_{d|{m_1}{m_2}}= \sum_{d|{m_1}}\sum_{d|{m_2}}}\)patricia__88 pisze: I czy mógłby ktoś wytłumaczyć skąd to się wzięło:
\(\displaystyle{ g(m_1,m_2)=\left(\sum_{d_1|m_1}f(d_1)\sum_{d_2|m_2}f(d_2)\right)-f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)=\\=g(m_1)g(m_2)-f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)}\)
bo nie mogę tego zrozumieć.
Jeżeli m_1 i m_2 są względnie pierwsze to wszystkie dzielniki \(\displaystyle{ m_1m_2}\) są postaci \(\displaystyle{ d_1d_2}\), gdzie \(\displaystyle{ d_1|m_1}\) i \(\displaystyle{ d_2|m_2}\) oraz każda liczba postaci \(\displaystyle{ d_1d_2}\), gdzie \(\displaystyle{ d_1|m_1}\) i \(\displaystyle{ d_2|m_2}\) jest dzielnikiem \(\displaystyle{ m_1m_2}\).
Stąd \(\displaystyle{ \sum_{d|m}f(d)=\sum_{d|m}f(d_1d_2)=\sum_{d|m}f(d_1)f(d_2)=\sum_{d_1|m_1}f(d_1)\sum_{d_2|m_2}f(d_2)}\)
-
- Użytkownik
- Posty: 367
- Rejestracja: 15 gru 2010, o 12:27
- Płeć: Kobieta
- Lokalizacja: podkarpacie
- Podziękował: 3 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
ok to rozumiem tylko nie wiem skąd się tutaj bierze jeszcze to:SchmudeJanusz pisze: Sprowadza się to do tego że \(\displaystyle{ \sum_{d|{m_1}{m_2}}= \sum_{d|{m_1}}\sum_{d|{m_2}}}\)
Jeżeli m_1 i m_2 są względnie pierwsze to wszystkie dzielniki \(\displaystyle{ m_1m_2}\) są postaci \(\displaystyle{ d_1d_2}\), gdzie \(\displaystyle{ d_1|m_1}\) i \(\displaystyle{ d_2|m_2}\) oraz każda liczba postaci \(\displaystyle{ d_1d_2}\), gdzie \(\displaystyle{ d_1|m_1}\) i \(\displaystyle{ d_2|m_2}\) jest dzielnikiem \(\displaystyle{ m_1m_2}\).
Stąd \(\displaystyle{ \sum_{d|m}f(d)=\sum_{d|m}f(d_1d_2)=\sum_{d|m}f(d_1)f(d_2)=\sum_{d_1|m_1}f(d_1)\sum_{d_2|m_2}f(d_2)}\)
\(\displaystyle{ -f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)}\)
-
- Użytkownik
- Posty: 370
- Rejestracja: 26 sty 2010, o 21:41
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Toruń
- Podziękował: 2 razy
- Pomógł: 53 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
Bo w w tej sumie miałaś prawo zamienić \(\displaystyle{ f(d_1 d_2)=f(d_1)f(d_2)}\) dla \(\displaystyle{ d_1 d_2 < m}\) (to wynika z indukcji). Trzeba więc chwilowo zostawić w spokoju \(\displaystyle{ f(m_1 m_2)}\). W sumie \(\displaystyle{ \sum_{d_1|m_1}f(d_1)\sum_{d_2|m_2}f(d_2)}\) masz składnik \(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)}\), który musisz odjąć i dodać \(\displaystyle{ f(m_1 m_2)}\), żeby było równe wyjściowemu \(\displaystyle{ \sum_{d_1|m_1}\sum_{d_2|m_2}f(d_1d_2)}\).patricia__88 pisze: ok to rozumiem tylko nie wiem skąd się tutaj bierze jeszcze to:
\(\displaystyle{ -f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)}\)
-
- Użytkownik
- Posty: 367
- Rejestracja: 15 gru 2010, o 12:27
- Płeć: Kobieta
- Lokalizacja: podkarpacie
- Podziękował: 3 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
ehh nadal nie rozumiem, możesz to jakoś bardziej szczegółowo rozpisać?-- 19 cze 2012, o 15:41 --
Skąd wiadomo, że w sumie \(\displaystyle{ \sum_{d_1|m_1}f(d_1)\sum_{d_2|m_2}f(d_2)}\) znajduje się składnik \(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)}\) i dlaczego go odejmujemy, a następnie dodajemy \(\displaystyle{ f(m_1 m_2)}\)marcinz pisze: W sumie \(\displaystyle{ \sum_{d_1|m_1}f(d_1)\sum_{d_2|m_2}f(d_2)}\) masz składnik \(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)}\), który musisz odjąć i dodać \(\displaystyle{ f(m_1 m_2)}\), żeby było równe wyjściowemu \(\displaystyle{ \sum_{d_1|m_1}\sum_{d_2|m_2}f(d_1d_2)}\).
-
- Użytkownik
- Posty: 40
- Rejestracja: 12 paź 2011, o 19:03
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Wrocław
- Pomógł: 10 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
Bo \(\displaystyle{ m_1|m_1}\) i \(\displaystyle{ m_2|m_2}\) Przyjmij \(\displaystyle{ d_1=m_1}\), \(\displaystyle{ d_2=m_2}\)patricia__88 pisze: Skąd wiadomo, że w sumie \(\displaystyle{ \sum_{d_1|m_1}f(d_1)\sum_{d_2|m_2}f(d_2)}\) znajduje się składnik \(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)}\)
-
- Użytkownik
- Posty: 367
- Rejestracja: 15 gru 2010, o 12:27
- Płeć: Kobieta
- Lokalizacja: podkarpacie
- Podziękował: 3 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
ok dzieki
-- 20 cze 2012, o 16:41 --
ale dlaczego dodajemy jeszcze do tego \(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)}\)
-- 21 cze 2012, o 14:48 --
Theorem 1. \(\displaystyle{ f(n)}\) is multiplicative iff its sum-function \(\displaystyle{ S_f(n)}\) is multiplicative.
Proof: Let \(\displaystyle{ f(n)}\) be multiplicative, and let \(\displaystyle{ x,y\in\mathbb{N}}\) such that \(\displaystyle{ (x,y) = 1}\). Further, let \(\displaystyle{ x_1,x_2, \ldots, x_k}\) and \(\displaystyle{ y_1,y_2, \ldots , y_m}\) be all divisors of \(\displaystyle{ x}\) and \(\displaystyle{ y}\), respectively. Then \(\displaystyle{ (x_i,y_j) = 1}\), and \(\displaystyle{ \{x_iy_j\}_{i,j}}\) are all divisors of \(\displaystyle{ xy}\).
\(\displaystyle{ \Rightarrow S_f(x) \cdot S_f (y) = \sum_{i=1}^{k}f(x_i) \sum_{j=1}^{m}f(y_j)= \sum_{i,j}f(x_i)f(y_j)= \sum_{i,j}f(x_iy_j)=S_f(xy)}\)
Hence \(\displaystyle{ S_f(n)}\) is multiplicative.
Conversely, if \(\displaystyle{ S_f(n)}\) is multiplicative, then let \(\displaystyle{ n_1,n_2\in\mathbb{N}}\) such that \(\displaystyle{ (n_1,n_2)=1}\) and \(\displaystyle{ n = n_1n_2}\). We will prove by induction on \(\displaystyle{ n}\) that \(\displaystyle{ f(n_1n_2) = f(n_1)f(n_2)}\). The statement is
trivial for \(\displaystyle{ n=1: f(1) = S_f (1)(= 1 or 0).}\) Assume that it is true for all \(\displaystyle{ m_1m_2<n}\). Then for our \(\displaystyle{ n_1,n_2}\) we have:
\(\displaystyle{ S_f(n_1n_2) = \sum_{d_i|n_i}f(d_1d_2)= \sum_{d_i|n_i, \\ d_1d_2<n}f(d_1d_2)+f(n_1n_2)=\sum_{d_i|n_i, \\ d_1d_2<n}f(d_1)f(d_2)+f(n_1n_2)}\)
On the other hand,
\(\displaystyle{ S_f(n_1)S_f(n_2)= \sum_{d_1|n_1}f(d_1) \sum_{d_2|n_2}f(d_2)= \sum_{d_i|n_i, \\ d_1d_2<n}f(d_1)f(d_2)+f(n_1)f(n_2)}\)
Since \(\displaystyle{ S_f(n_1n_2)=S_f(n_1)S_f(n_2)}\), equating the above two expressions and canceling appropriately, we obtain \(\displaystyle{ f(n_1n_2)=f(n_1)f(n_2)}\). This completes the induction step, and shows that \(\displaystyle{ f(n)}\) is indeed multiplicative.
Jak ma się on do dowodu, który przedstawiłam na początku tego tematu, chodzi mi o to nieszczęsne ostatnie odejmowanie i dodawanie elementów.
-- 20 cze 2012, o 16:41 --
ale dlaczego dodajemy jeszcze do tego \(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)}\)
-- 21 cze 2012, o 14:48 --
No tak, ale gdy przyjmiemy \(\displaystyle{ d_1=m_1}\), \(\displaystyle{ d_2=m_2}\) to wtedy będziemy mieli \(\displaystyle{ f(1)f(1)}\), bo \(\displaystyle{ f\left(\frac{m_1}{m_1}\right)=f(1)}\)-- 21 cze 2012, o 15:19 --Znalazłam ten sam dowód na pewnej angielskiej stronce. Brzmi on następująco:eMaerthin pisze: Bo \(\displaystyle{ m_1|m_1}\) i \(\displaystyle{ m_2|m_2}\) Przyjmij \(\displaystyle{ d_1=m_1}\), \(\displaystyle{ d_2=m_2}\)
Theorem 1. \(\displaystyle{ f(n)}\) is multiplicative iff its sum-function \(\displaystyle{ S_f(n)}\) is multiplicative.
Proof: Let \(\displaystyle{ f(n)}\) be multiplicative, and let \(\displaystyle{ x,y\in\mathbb{N}}\) such that \(\displaystyle{ (x,y) = 1}\). Further, let \(\displaystyle{ x_1,x_2, \ldots, x_k}\) and \(\displaystyle{ y_1,y_2, \ldots , y_m}\) be all divisors of \(\displaystyle{ x}\) and \(\displaystyle{ y}\), respectively. Then \(\displaystyle{ (x_i,y_j) = 1}\), and \(\displaystyle{ \{x_iy_j\}_{i,j}}\) are all divisors of \(\displaystyle{ xy}\).
\(\displaystyle{ \Rightarrow S_f(x) \cdot S_f (y) = \sum_{i=1}^{k}f(x_i) \sum_{j=1}^{m}f(y_j)= \sum_{i,j}f(x_i)f(y_j)= \sum_{i,j}f(x_iy_j)=S_f(xy)}\)
Hence \(\displaystyle{ S_f(n)}\) is multiplicative.
Conversely, if \(\displaystyle{ S_f(n)}\) is multiplicative, then let \(\displaystyle{ n_1,n_2\in\mathbb{N}}\) such that \(\displaystyle{ (n_1,n_2)=1}\) and \(\displaystyle{ n = n_1n_2}\). We will prove by induction on \(\displaystyle{ n}\) that \(\displaystyle{ f(n_1n_2) = f(n_1)f(n_2)}\). The statement is
trivial for \(\displaystyle{ n=1: f(1) = S_f (1)(= 1 or 0).}\) Assume that it is true for all \(\displaystyle{ m_1m_2<n}\). Then for our \(\displaystyle{ n_1,n_2}\) we have:
\(\displaystyle{ S_f(n_1n_2) = \sum_{d_i|n_i}f(d_1d_2)= \sum_{d_i|n_i, \\ d_1d_2<n}f(d_1d_2)+f(n_1n_2)=\sum_{d_i|n_i, \\ d_1d_2<n}f(d_1)f(d_2)+f(n_1n_2)}\)
On the other hand,
\(\displaystyle{ S_f(n_1)S_f(n_2)= \sum_{d_1|n_1}f(d_1) \sum_{d_2|n_2}f(d_2)= \sum_{d_i|n_i, \\ d_1d_2<n}f(d_1)f(d_2)+f(n_1)f(n_2)}\)
Since \(\displaystyle{ S_f(n_1n_2)=S_f(n_1)S_f(n_2)}\), equating the above two expressions and canceling appropriately, we obtain \(\displaystyle{ f(n_1n_2)=f(n_1)f(n_2)}\). This completes the induction step, and shows that \(\displaystyle{ f(n)}\) is indeed multiplicative.
Jak ma się on do dowodu, który przedstawiłam na początku tego tematu, chodzi mi o to nieszczęsne ostatnie odejmowanie i dodawanie elementów.
-
- Użytkownik
- Posty: 306
- Rejestracja: 10 maja 2008, o 11:38
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Toruń
- Pomógł: 36 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
Te dwa dowody są praktycznie takie same.
W tym po polsku otrzymujemy równość \(\displaystyle{ g(m_1m_2)= g(m_1)g(m_2)-f(m_1)(f(m_2)+f(m_1m_2)}\) i z faktu \(\displaystyle{ g(m_1m_2)= g(m_1)g(m_2)}\) otrzymujemy \(\displaystyle{ f(m_1)(f(m_2)=f(m_1m_2)}\)
Z kolei w tym angielskim po prostu obliczamy ile to jest \(\displaystyle{ g(m_1m_2)}\) i przyrównujemy to do \(\displaystyle{ g(m_1)g(m_2)}\)
W tym angielskim w sumach w indeksach napisane jest że \(\displaystyle{ d_1d_2<n}\), tego brakuje w tym polskim i można się nie domyślić. Chodzi tu o \(\displaystyle{ \sum_{d_1d_2<n}^{} f(d_1d_2)}\) itp.
Podsumowując, dowody są w swej istocie takie same, tylko w tym polskim nie jest wyjaśnione dość dobrze czym są \(\displaystyle{ d_1}\) i \(\displaystyle{ d_2}\)
Czy to pomogło?:)
W tym po polsku otrzymujemy równość \(\displaystyle{ g(m_1m_2)= g(m_1)g(m_2)-f(m_1)(f(m_2)+f(m_1m_2)}\) i z faktu \(\displaystyle{ g(m_1m_2)= g(m_1)g(m_2)}\) otrzymujemy \(\displaystyle{ f(m_1)(f(m_2)=f(m_1m_2)}\)
Z kolei w tym angielskim po prostu obliczamy ile to jest \(\displaystyle{ g(m_1m_2)}\) i przyrównujemy to do \(\displaystyle{ g(m_1)g(m_2)}\)
W tym angielskim w sumach w indeksach napisane jest że \(\displaystyle{ d_1d_2<n}\), tego brakuje w tym polskim i można się nie domyślić. Chodzi tu o \(\displaystyle{ \sum_{d_1d_2<n}^{} f(d_1d_2)}\) itp.
Podsumowując, dowody są w swej istocie takie same, tylko w tym polskim nie jest wyjaśnione dość dobrze czym są \(\displaystyle{ d_1}\) i \(\displaystyle{ d_2}\)
Czy to pomogło?:)
-
- Użytkownik
- Posty: 367
- Rejestracja: 15 gru 2010, o 12:27
- Płeć: Kobieta
- Lokalizacja: podkarpacie
- Podziękował: 3 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
A myślałam, że ten polski jest bardziej dokładny. Hmm czy mógłbyś uzupełnić dowód polski o brakujące rzeczy, które są natomiast w angielskim? I zamienić te dziwne \(\displaystyle{ g(m_1m_2)= g(m_1)g(m_2)-f(m_1)(f(m_2)+f(m_1m_2)}\) na wersję angielską? Nie do końca wszystko rozumiem po angielsku, a będę naprawdę wdzięczna mając wreszcie ten dowód porządnie napisany.-- 22 cze 2012, o 20:48 --Albo skoro uważasz, że angielski jest bardziej przejrzysty, to może lepiej go zastosować? Chociaz nie do końca wszystkie zwroty rozumiem.
-
- Użytkownik
- Posty: 306
- Rejestracja: 10 maja 2008, o 11:38
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Toruń
- Pomógł: 36 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
Twierdzenie:
Dla dowolnych względnie pierwszych liczb naturalnych \(\displaystyle{ k}\),\(\displaystyle{ l}\) \(\displaystyle{ f(k)f(l)=f(k \cdot l)}\)
Dowód:
Z multiplikatywności g
\(\displaystyle{ g(k)g(1)=g(1 \cdot k)=g(k)}\), stąd \(\displaystyle{ g(1)=1}\), a zatem \(\displaystyle{ f(1)=1}\).
Łatwo więc sprawdzić, że \(\displaystyle{ f(1)f(1)=f(1 \cdot 1)}\)
Załóżmy, że teza zachodzi dla wszystkich par liczb \(\displaystyle{ n_1}\), \(\displaystyle{ n_2}\) takich że \(\displaystyle{ n_1n_2<n}\). Udowodnimy, że zachodzi również dla par liczb których iloczyn wynosi \(\displaystyle{ n}\).
Niech \(\displaystyle{ n=m_1m_2}\), gdzie \(\displaystyle{ m_1}\)i \(\displaystyle{ m_2}\) są względnie pierwsze. W szczególności, jeżeli \(\displaystyle{ n}\) jest liczbą pierwszą to jedna z tych liczb jest równa \(\displaystyle{ 1}\).
\(\displaystyle{ g(m_1)g(m_2)= \sum_{d_1|m_1}^{} f(d_1)\sum_{d_2|m_2}^{} f(d_2)=}\)
\(\displaystyle{ = \sum_{d_1|m_1, d_2|m_2}^{} f(d_1)f(d_2)}\)
Z założenia indukcyjnego
\(\displaystyle{ f(d_1)f(d_2)=f(d_1d_2)}\) dla \(\displaystyle{ d_1d_2 <m_1m_2}\), a zatem
\(\displaystyle{ \sum_{d_1|m_1, d_2|m_2}^{} f(d_1)f(d_2)=}\)
\(\displaystyle{ [\sum_{d_1|m_1, d_2|m_2, d_1d_2 < m_1m_2}^{} f(d_1)f(d_2)]+ f(m_1)f(m_2)+(f(m_1m_2)-f(m_1m_2))=\sum_{d_1|m_1, d_2|m_2, }^{} f(d_1d_2)+f(m_1)f(m_2)-f(m_1m_2)=}\)
\(\displaystyle{ =g(m_1m_2)+f(m_1)f(m_2)-f(m_1m_2)}\)
a zatem \(\displaystyle{ g(m_1)g(m_2)=g(m_1m_2)+f(m_1)f(m_2)-f(m_1m_2)}\).
Funkcja g jest multiplikatywna, więc \(\displaystyle{ g(m_1)g(m_2)=g(m_1m_2)}\), stąd wnioskujemy, że \(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)-f(m_1m_2)=0}\), czyli po prostu
\(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)=f(m_1m_2)}\)
A zatem na mocy zasady indukcji matematycznej teza zachodzi dla dowolnej pary względnie pierwszych liczb naturalnych.
Słowo komentarza co do
Czy teraz już wszystko jasne?
Dla dowolnych względnie pierwszych liczb naturalnych \(\displaystyle{ k}\),\(\displaystyle{ l}\) \(\displaystyle{ f(k)f(l)=f(k \cdot l)}\)
Dowód:
Z multiplikatywności g
\(\displaystyle{ g(k)g(1)=g(1 \cdot k)=g(k)}\), stąd \(\displaystyle{ g(1)=1}\), a zatem \(\displaystyle{ f(1)=1}\).
Łatwo więc sprawdzić, że \(\displaystyle{ f(1)f(1)=f(1 \cdot 1)}\)
Załóżmy, że teza zachodzi dla wszystkich par liczb \(\displaystyle{ n_1}\), \(\displaystyle{ n_2}\) takich że \(\displaystyle{ n_1n_2<n}\). Udowodnimy, że zachodzi również dla par liczb których iloczyn wynosi \(\displaystyle{ n}\).
Niech \(\displaystyle{ n=m_1m_2}\), gdzie \(\displaystyle{ m_1}\)i \(\displaystyle{ m_2}\) są względnie pierwsze. W szczególności, jeżeli \(\displaystyle{ n}\) jest liczbą pierwszą to jedna z tych liczb jest równa \(\displaystyle{ 1}\).
\(\displaystyle{ g(m_1)g(m_2)= \sum_{d_1|m_1}^{} f(d_1)\sum_{d_2|m_2}^{} f(d_2)=}\)
\(\displaystyle{ = \sum_{d_1|m_1, d_2|m_2}^{} f(d_1)f(d_2)}\)
Z założenia indukcyjnego
\(\displaystyle{ f(d_1)f(d_2)=f(d_1d_2)}\) dla \(\displaystyle{ d_1d_2 <m_1m_2}\), a zatem
\(\displaystyle{ \sum_{d_1|m_1, d_2|m_2}^{} f(d_1)f(d_2)=}\)
\(\displaystyle{ [\sum_{d_1|m_1, d_2|m_2, d_1d_2 < m_1m_2}^{} f(d_1)f(d_2)]+ f(m_1)f(m_2)+(f(m_1m_2)-f(m_1m_2))=\sum_{d_1|m_1, d_2|m_2, }^{} f(d_1d_2)+f(m_1)f(m_2)-f(m_1m_2)=}\)
\(\displaystyle{ =g(m_1m_2)+f(m_1)f(m_2)-f(m_1m_2)}\)
a zatem \(\displaystyle{ g(m_1)g(m_2)=g(m_1m_2)+f(m_1)f(m_2)-f(m_1m_2)}\).
Funkcja g jest multiplikatywna, więc \(\displaystyle{ g(m_1)g(m_2)=g(m_1m_2)}\), stąd wnioskujemy, że \(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)-f(m_1m_2)=0}\), czyli po prostu
\(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)=f(m_1m_2)}\)
A zatem na mocy zasady indukcji matematycznej teza zachodzi dla dowolnej pary względnie pierwszych liczb naturalnych.
Słowo komentarza co do
Tutaj z sumy\(\displaystyle{ \sum_{d_1|m_1, d_2|m_2}^{} f(d_1)f(d_2)}\) zabieramy ostatni składnik \(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)}\) , ponieważ nie można go (korzystając z zał. ind.) zamienić na \(\displaystyle{ f(m_1m_2)}\). Następnie zamieniamy te, które można tak zamienić (czyli te pary \(\displaystyle{ d_1}\) i \(\displaystyle{ d_2}\), że \(\displaystyle{ d_1d_2<m_1m_2=n}\)) i dodajemy do tego \(\displaystyle{ f(m_1m_2)}\) żeby cała suma ładnie zwinęła się do \(\displaystyle{ g(m_1m_2)}\). Skoro dodaliśmy tam \(\displaystyle{ f(m_1m_2)}\) to musimy to odjąć, żeby nie zmienić wartości całego wyrażenia, także to w tym miejscu powstaje nam to nieszczęsne \(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)-f(m_1m_2)}\).\(\displaystyle{ \sum_{d_1|m_1, d_2|m_2}^{} f(d_1)f(d_2)=}\)
\(\displaystyle{ [\sum_{d_1|m_1, d_2|m_2, d_1d_2 < m_1m_2}^{} f(d_1)f(d_2)]+ f(m_1)f(m_2)+(f(m_1m_2)-f(m_1m_2))=\sum_{d_1|m_1, d_2|m_2, }^{} f(d_1d_2)+f(m_1)f(m_2)-f(m_1m_2)=}\)
\(\displaystyle{ =g(m_1m_2)+f(m_1)f(m_2)-f(m_1m_2)}\)
Czy teraz już wszystko jasne?
-
- Użytkownik
- Posty: 367
- Rejestracja: 15 gru 2010, o 12:27
- Płeć: Kobieta
- Lokalizacja: podkarpacie
- Podziękował: 3 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
Do tego momentu wszystko jasne,jednak pomyliłeś znaki, powinno być \(\displaystyle{ -f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)}\)Mógłbyś to dodanie \(\displaystyle{ f(m_1m_2)}\) wytłumaczyć jakoś w inny sposób?:)SchmudeJanusz pisze: Następnie zamieniamy te, które można tak zamienić (czyli te pary \(\displaystyle{ d_1}\) i \(\displaystyle{ d_2}\), że \(\displaystyle{ d_1d_2<m_1m_2=n}\)) i dodajemy do tego \(\displaystyle{ f(m_1m_2)}\) żeby cała suma ładnie zwinęła się do \(\displaystyle{ g(m_1m_2)}\). Skoro dodaliśmy tam \(\displaystyle{ f(m_1m_2)}\) to musimy to odjąć, żeby nie zmienić wartości całego wyrażenia, także to w tym miejscu powstaje nam to nieszczęsne \(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)-f(m_1m_2)}\).
-
- Użytkownik
- Posty: 306
- Rejestracja: 10 maja 2008, o 11:38
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Toruń
- Pomógł: 36 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
Znaki się zgadzają :> \(\displaystyle{ f(m_1)f(m_2)}\) jest z plusem, bo zabrałem to z sumy. A \(\displaystyle{ f (m_1m_2)}\) jest z minusem bo dodałem to do tamtej sumy, to potem muszę odjąć to co tam się dzieje to generalnie dodawanie czegoś w jednym miejscu żeby odjąć w drugim.
-
- Użytkownik
- Posty: 367
- Rejestracja: 15 gru 2010, o 12:27
- Płeć: Kobieta
- Lokalizacja: podkarpacie
- Podziękował: 3 razy
Twierdzenie Mobiusa o odwracaniu
Jednak ja miałam w książce odmienne znaki. Czy to pomyłka?patricia__88 pisze:
\(\displaystyle{ \left(\sum_{d_1|m_1}f(d_1)\sum_{d_2|m_2}f(d_2)\right)-f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)=\\=g(m_1)g(m_2)-f(m_1)f(m_2)+f(m_1m_2)}\).