Dla p.1:
"wyjmując" z kratownicy pręt z p-tem 1 i zastępując go siłami \(\displaystyle{ S_1}\) działającymi w jego osi na węzły, zauważymy, że siła w tym pręcie jest odwrotnie proporcjonalna do wysokości tej kratownicy.
Dla p.2:
Przekrój "Rittera" (ukośnie) przez pręt z punktem 2, napisanie i rozwiązanie równania równowagi np. równania sumy momentów sił względem bieguna w podporze lewej (bo mniej sił działana lewą część kratownicy rozdzielonej tym przekrojem, i łatwiejsze rachunki) Zauważamy tu, że im wyższa kratownica tym mniejsza siła w górnym poziomym przęciętym tym przekrojem pręcie ale w proporcjonalności do wysokości, stąd jej jej moment względem bieguna jest stały. Zatem i stałą jest jest siła w pionowym "przeciętym wirtualnie" pręcie. Jest to konsekwencją zasady, że jeżeli na węzeł dziala siła równoległa do pręta w tym węźle to nie wywołuje ona sił w pozostałych prętach zbiegających się w tym węźle.
Stąd wynika prosty wniosek, że ...