Pochodne są dobrze policzone, natomiast zastanawia mnie poprawność drugiego przedziału. Uwzględnia on siłę \(\displaystyle{ D}\), która działa w słupie a tymczasem przedział ten jest wykorzystywany do policzenia sił w ryglu.
Bo tu są trzy przedziały.
Pierwszy, I o długości \(\displaystyle{ AB }\) wspornkika.
Drugi, II o długości części słupa od \(\displaystyle{ A}\) do przekroju w którym dokładana jest siła \(\displaystyle{ D}\) oznaczmy go \(\displaystyle{ B- E}\).
Trzeci, III o długości części słupa od przekroju \(\displaystyle{ E }\) do przekroju utwierdzenia w \(\displaystyle{ C}\), oznaczmy go \(\displaystyle{ E-C }\).
Zauważmy, że składowe obciążenia siłami \(\displaystyle{ P }\) i \(\displaystyle{ D}\), oraz momentem \(\displaystyle{ M}\) w \(\displaystyle{ B}\) są niezależnymi od siebie, zatem do obliczania ugięcia końca wspornika \(\displaystyle{ y_A}\) i obliczania kąta obrotu \(\displaystyle{ \theta }\) można stosować zasadę superpozycji.