Matematyka.pl

Witam

Koszystajac z wzoru Simpsona i odczytujac wartosci z wykresow momentow w miejscu gdzie jest zalamanie w podporze rozdzielam powstala figure na 2 czesci bo rozumiem ze sa jest to rozdzielenie wezla. A jak wyglada sytuacja gdzie zalamanie jest w innym miejscu a nie dla podpory? Dochodzi do sytuacji gdzie wykres M ma w miejscu x zalamanie a wykres Ma dla sily jednostkowej rosnie liniowo.

Tutaj obrazek podgladowy.




Po lewej stronie mamy w obu wykresach trojkaty wiec sprawa jest prosta ale co z prawa? Znowu rozdzielamy w miejscu B? Tylko co wtedy z wykresem Ma ktory tego zalamania w tym punkcie nie ma?Rozdzielamy na 3 przedzialy ten wykres? Od zera do podpory>od podpory do B>od B do konca i tak samo na drugim wykresie?

Czy liczymy normalnie nie patrzac na zalamanie w punkcie B?

Niezbyt rozumiem pytanie Kolegi, ale domyślam się, że chodzi tu o zastosowanie sposobu całkowania nazywanego sposobem Mohra-Wereszczagina, lub (tylko) Wereszczagina.
Jeżeli po przeczytaniu podpowiedzianego niżej załącznika interesować będą Kolegę jeszcze te problemy to proszę wykonać rysunki objaśniejęce z opisem ich i opisem problemów. Można będzie wtedy podjąć dyskusję.
... _Mohra.pdf

Czy nie możesz doinstalować sobie darmowego programu OpenOffice by mieć możliwości rysowania i pisania?

Tak myslalem ze napisalem to niezrozumiale ale moze teraz bedzie to lepiej widac.



Wykres M i Ma dla sile jednostkowej w punkcie A skierowanej do dolu.

Dziekuje za materialy. Z tego co zrozumialem to zalamanie jest punktem charakterystycznym i nie ma znaczenia czy jest ono w podporze czy nie. Wychodzi ze dla danej belki mamy 3 przedzialy do obliczenia:

\(\displaystyle{ \frac{1}{6}(0)=0}\) - Dla przedzialu A P1

\(\displaystyle{ \frac{2}{6}}\) (0 \(\displaystyle{ \cdot (-1,1)*+4 \cdot (-2,1)* \cdot(-1,6)*+(-3) \cdot (-2))=6,48}\) - Dla przedzialu A B

\(\displaystyle{ \frac{5}{6} ((-3) \cdot (-2)+4 \cdot (-3,25) \cdot (-1,5)*+(-3,5) \cdot (-0,8)*=23,58}\) - Dla przedzialu B P2

\(\displaystyle{ \frac{3}{6} ((-3,5) \cdot (-0,8)*+4 \cdot (-2,25) \cdot (-0,4)+(-1) \cdot 0)=6,4}\) - Dla przedzialu P2 D

Wynik Koncowy: (0+6,48+23,58+6,4) \(\displaystyle{ \cdot \frac{1}{EI} = \frac{36,46}{EI}}\)

Korzystalem z wzoru Simpsona: \(\displaystyle{ \frac{l}{6} \cdot (aA+4bB+cC)}\)

*-wartosc przyblizona

Wszystkie wartosci sa dla potrzeby przykladu wiec prosze nie zwracac uwagi na ich wielkosc
Teraz sie zastanawiam czy nie bedzie tutaj 4 przedzialow a pierwszy to od A do sily P1.

kruszewski napisał(a):
Czy nie możesz doinstalować sobie darmowego programu OpenOffice by mieć możliwości rysowania i pisania?


Chwilowo mam problem bo nie chce sie zainstalowac ale postaram sie sprawdzic ten program.

Jak Kolega przypomina sobie zapewne, warunkiem jest tu jedna funkcja liniowa, zatem taka, której wykresem jest "prosta krecha" a stąd wynika i jej przedział od załomu do załomu.

kruszewski pisze:Jak Kolega przypomina sobie zapewne, warunkiem jest tu jedna funkcja liniowa, zatem taka, której wykresem jest "prosta krecha" a stąd wynika i jej przedział od załomu do załomu.

Czyli dobrze myslalem ze bedzie 4 przedzialy.

To mam odrazu nastepne pytanie.
Parabole tez dzielimy na 2 przedzialy w miejscu ekstremum?
Jezeli 2 wykres nie ma w tym miejscu zalamania to bierzemy jako calosc jezeli dobrze mysle.

Obliczenia juz poprawione. Mam nadzieje ze teraz jest dobrze.

Jeżeli wynik jest sumą całek, a każda z nich jest całką iloczynu od krańca do krańca "swojego" przedziału to wynika stąd wniosek, że parabolę trzeba podzielić na takie przedziały (ale może być i tak, że parabola wyznaczy niektóre przedziały (vide rysunek 2 w podesłanym adresie).

kruszewski pisze:Jeżeli wynik jest suma całek, a każda z nich jest całką iloczynu do krańca do krańca "swojego" przedziału to wynika stąd wniosek, że parabolę trzeba podzielić na takie przedziały (ale może być i tak, że parabola wyznaczy niektóre przedziały (vide rysunek 2 w podesłanym adresie).

Czyli nie jest to takie oczywiste. Trzeba pocwiczyc na roznych przykladach.

Dziekuje za pomoc

Oczywiste to jest, ale nie ma automatu w stosowaniu.