Matematyka.pl

Cześć, czy was też denerwuje w matematyce to, że nie ważne czy dane wyrażenie jest pojedyncze i tak można je uznać za wielokrotne pod pretekstem dodania zera? Np. Jednomian jest jednocześnie wielomianem, bo wystarczy dodać jednomian o wartości zerowej, albo masz wyrażenie \(\displaystyle{ y=x^{2}+2x}\) które wydaje się niekompletne, ale nie bo na końcu można sobie dopisać zero. Bo zero w matematyce też jest czymś. Tak po prostu musiałem się wyżalić, pozdrawiam .

A jeszcze bardziej denerwujące jest to, że wyrażenie, które jest podwójne de facto jest pojedynczym \(\displaystyle{ y=x^2+2x=x(x+2)}\)

A w dodatku mnie to irytuje że wielomian może być jednomianem i na odwrót

Jednak, gdybym zamiast \(\displaystyle{ x^9+2x^2}\) musiał pisać \(\displaystyle{ x^9+0x^8+0x^7+0x^6+0x^5+0x^4+0x^3+2x^2+0x+0}\) to wtedy dopiero byłbym ... .

W ogóle liczba zero nie powinna mieć symbolu "0". Po co się uczyć, że \(\displaystyle{ 5+0=0}\) , skoro można nic nie pisać.

W sumie \(\displaystyle{ 1}\) też wywalmy no bo przecież \(\displaystyle{ 5 \cdot 1=5}\) więc po co to w ogóle pisać?

Zapewne spodoba Ci się propozycja pewnego użytkownika:
390645.htm#p5354244

Poza tym \(\displaystyle{ 0}\) ma bardzo głęboki sens jako element neutralny dodawania, aby się o tym przekonać, że czasem przydają się elementy neutralne, polecam taką popularnonaukową serię Wstęp do Algebry Aleksieja Iwanowicza Kostrikina. Taka lektura w sam raz do poduszki, nawet po piwku czy dwóch (oczywiście bezalkoholowych ).

Janusz Tracz pisze:W sumie \(\displaystyle{ 1}\) też wywalmy no bo przecież \(\displaystyle{ 5 \cdot 1=5}\) więc po co to w ogóle pisać?

I \(\displaystyle{ 6}\) też, bo \(\displaystyle{ \frac{16}{64}=\frac{1}{4}}\)

Ja w ogóle uważam, że pisanie jest przereklamowane i pisanie czegokolwiek jest bez sensu.

JK

Wszyscy ludzie, którzy coś piszą, umierają. To nie może być przypadek.

Kontrprzykład:
Analfabeci też umierają.

kerajs pisze:Kontrprzykład:
Analfabeci też umierają.

To nie kontrprzykłąd. To wyjątek

Tylko ci, którzy mieli kontakt z piśmiennymi i zarazili się od nich tym groźnym wirusem, który bierze się z pisania. Analfabeci w puszczy żyją wiecznie, no chyba że ich jakiś niedźwiedź zeżre. xD

Mnie na przykład wkurzała trochę inna, ale analogiczna rzecz, otóż jak pisałem na sprawdzianie rozwiązania równania kwadratowego \(\displaystyle{ x_1=2, \ x_2=4}\), to nauczyciel mi dopisywał, że może też być \(\displaystyle{ x_1=4, \ x_2=2}\) i odejmował mi jeden punkt. Przecież to nie ma znaczenia.
A poza tym \(\displaystyle{ x^2+2x}\) jest jednomianem zmiennej \(\displaystyle{ x^2+2x}\).

Premislav pisze:A poza tym \(\displaystyle{ x^2+2x}\) jest jednomianem zmiennej \(\displaystyle{ x^2+2x}\).

To jest perfidne...

JK

Premislav pisze:
Mnie na przykład wkurzała trochę inna, ale analogiczna rzecz, otóż jak pisałem na sprawdzianie rozwiązania równania kwadratowego \(\displaystyle{ x_1=2, \ x_2=4}\), to nauczyciel mi dopisywał, że może też być \(\displaystyle{ x_1=4, \ x_2=2}\) i odejmował mi jeden punkt. Przecież to nie ma znaczenia.
A poza tym \(\displaystyle{ x^2+2x}\) jest jednomianem zmiennej \(\displaystyle{ x^2+2x}\).

A jak byś napisał, że zbiorem rozwiązań jest \(\displaystyle{ \{2,4\}}\) to też by się czepił, że \(\displaystyle{ 2,4}\) nie jest rozwiązaniem,

JK, jak napisać zbiór, którego jedynym elementem jest \(\displaystyle{ 2,4}\)?