Moje poszukiwanie

[ujo142]

Witajcie drodzy użytkownicy

Jestem tu ponieważ potrzebuję pomocy. Nie potrafi określić jakiej. Po prostu coś nie gra w moim życiu. Nie potrafi zrozumieć idei szczęścia, więc za wyznacznik zadowolenia życiowego podświadomie traktuje satysfakcje. Nie ukrywam, że trochę mi jej brakuje. Chodzę do liceum, profil mat/inf. Czuję, że szczęście jako takie nie jest mi dane. Nie potrafie normalnie żyć. Większość czasu spędzam w domu. Jedynie latem, wyjdę czasem na rower pojezdzić po lesie, lub po prostu posiedzieć nad jeziorem. Ale nie sądzę, że jest to prawdziwe szczęście. Uczniem wybitnym nigdy nie byłem. Nie potrafiłem zaakceptować systemi takim jaki jest. Nie twierdze, że jest zły czy coś w tym stylu. Po prostu wyznaje idee, robienia tego czego się lubi. Robienia czegoś co nie sprawia przyjemności całe życie, jest poza moimi wyobrażeniami. Choć w praktyce może to być łudzące. Jedyne przedmioty jakie lubie to matematyka i informatyka. Są to również dwa z trzech przedmiotów, z ktorych jestem dobry/mam dobre oceny. Trzecim jest angielski, który może nie tyle co lubie, co po prostu mam korepetycje od znajomego rodziców. Jeśli chodzi o matematykę, w podstawówce/gimnazjum nie byłem jakiś wybitny. Z tego co pamiętam to raczj przeciętny przez duże P. Same trójki. Teraz same 4 z tych trzech przedmiotów. Głównie tak jest, ze względu na to, że robie mase małch błędów. Jak np + zamiast -`sa. Czuję, że tych błędów jest więcej niż mi się wydaje. Mam wrażenie, że ta matematyka jaka jest nie jest tym w moich oczach czym powinna być. Jeśli ktoś zapytałby mnie czy matematyka/informatyka to moja pasją, nie wahałbym się. Lecz mam wrażenie, że to wszystko idzie powoli. Mozolnie, że może jestem za głupi? Za dużo chcę? Chciałbym się uczyć całymi dniami i nocami. Lecz po prostu nie potrafie. DO czego nie usiąde to po jakimś czasie po prostu tu gdzieś ucieka. Nie potrafi nic doprowadzić do końca, nie potrafie zaplanować, wszystko jest nie tak, wszystko. Z jednej strony wydaje mi się, że dostrzegam piękno matematyki. Z drugiej zaś, że to tylko złudzenie. Chciałbym otoczyć sie ludzmi, którzy są wartościowi ale nie potrafie. W klasie mam wrażenie, że każdy jest głupi. Nie mam nawet ochoty z nimi rozmawiać. Ich tematy rozmów są zbyt trywialne. A tu gierki, a tu typowa rozmowa o niczym ale się dokogoś odezwać. Po prostu wolę siedzieć nieruchomo wpatrzony w scianę i o czymś rozmyślać. Nawet w internecie nie potrafie. Zawsze dostrzege w kimś coś co mnie odpycha od niego. Kiedy byłem młodszy dosyć często grałem w gry. Nawet tam miałem z tym problem. Nie było Gildii/Klanu/Zgrupowania ludzi, w którym nie byłbym wyrzucony po tygodniu. Wiem, że teraz jest epoka oglądania youtuba, ale to również mi nie leży. Nawet oglądanie jak ktoś gra w gry na portalach typu twitch.tv. Nie pojmuje idei oglądania jak ktoś gra i na dodatek siedzenia tam kilku godzin tylko w celu pisania czegoś na czacie, którego i tak nikt nie czyta. Czuję, że tu nie pasuje. Zle mi z tym. Dlatego tu jestem. W przyszłości zaś chciałbym zostać matematykiem lub programistą. Choć jestem świadom tego, że matematycy nie maja przyszłości w dzisiejszych czasach. Pewnie ktoś zapytałby się, czy to lubisz? Powiedziałbym, że tak. Lubię, choć nie potrafie zrozumieć dlaczego. Chciałym dowiedzieć się jaka jest istota matematyki. Mam wrażenie, że ludzie widzą ją inaczej, że to tylko ja jestem w błędzie i widzę ją zle. Chciałbym uczyć się dużo matematyki i algorytmów ale jakoś mi nie idzie. Mam słaba pamięc co mnie boli. To wszystko nie jest tak jak powinno... Pytanie brzmi, czego ja oczekują. Tak naprawdę nic. Po prostu leżalo mi to na sercu. Co będzie, co będzie.

[miki999]

Co będzie, co będzie.

Bierność zawsze jest najgorszym pomysłem. Za to się idzie do piekła (a jeśli nie, to powinno się iść)

Nie potrafi zrozumieć idei szczęścia, więc za wyznacznik zadowolenia życiowego podświadomie traktuje satysfakcje.

Idea jest bardzo prosta, Ty natomiast nie potrafisz go odnaleźć, bo nawet nie zacząłeś szukać. Nie zajmuj się innymi tylko sobą. Świat jest duży i w zasadzie nieograniczony. Znajdź coś co sprawi Ci frajdę: idź tańczyć w balecie, naucz się grać na trąbce, maluj obrazy, programuj, licz, majsterkuj, udzielaj się charytatywnie, znajdź dziewczynę (albo chłopaka - takie czasy), idź na siłownie, ucz się języków, graj w gry, nurkuj, podróżuj, pływaj na desce albo kajaku, wyjedź do Kambodży i zostań kierowcą ciężarówki, gotuj, skacz na spadochronie, lataj na paralotni albo szybowcem, bij się z kangurami (

Kod: Zaznacz cały

https://www.youtube.com/watch?v=FIRT7lf8byw

).

[xxDorianxx]

miki999, to o tym kangurze hahaha xD
ujo142, polecam oglądnąć

Kod: Zaznacz cały

https://www.youtube.com/watch?v=_LvJ3gr

... 2OMibpThGi :3

[tajnosagentos]

Nie wiem jak poradzić ale znajdź lub odnajdź siebie.

A dla lepszego samopoczucia polecam (niezła dawka adrenaliny):

Kod: Zaznacz cały

https://www.youtube.com/watch?v=C7AsBCGelqU

Jakby nie pomogło to coś dla pogody ducha:

Kod: Zaznacz cały

https://www.youtube.com/watch?v=Nr5juHiyU_8

[mdd]

Po prostu wyznaje idee, robienia tego czego się lubi. Robienia czegoś co nie sprawia przyjemności całe życie, jest poza moimi wyobrażeniami.

Jak się nie ma co się lubi, to...

Chciałbym uczyć się dużo matematyki i algorytmów ale jakoś mi nie idzie. Mam słaba pamięc co mnie boli. To wszystko nie jest tak jak powinno...

Był taki jeden co miał legendarnie słabą pamięć (jak donoszą pewne biografie), a jest nawet pewna wielkość fizyczna, której jednostka została nazwana na cześć tego Jegomościa (nazwa tej jednostki zawiera pięć pierwszych liter nazwiska).

[NogaWeza]

Bardzo ciekawe. Kto to taki?

[mdd]

To Michael Faraday.

Autorowi tego tematu polecam przeczytanie biografii tego słynnego "poszukiwacza". Pan M.F. nie był matematykiem, ale wydaje się, że nie o matematykę chodzi w "poszukiwaniu" Kolegi ujo142.