Matematyka.pl

arek1357 pisze: ↑15 sty 2020, o 23:28 Jeżeli mechanika kwantowa mówi, nam, że nie możemy jednocześnie zmierzyć prędkości i położenie alektronu a w komorze Wilsona widzimy drogę elektronu jak na dłoni i możemy zmierzyć jego prędkość to znaczy , że ktoś tu kłamie...

To znaczy, że nie rozumiesz rzeczy, o których piszesz, bo ślad w komorze Wilsona jest na tyle szeroki, że zasada nieoznaczoności jest w zupełności spełniona.

stąd stwierdziłem , że w mechanice kwantowej jest masę kłamstw i bzdur

I postanowiłeś się swoją niewiedzą podzielić za pomocą komputera, który działa tylko i wyłącznie dzięki mechanice kwantowej. Jakie to logiczne.

To zupełnie tak jak ta patointeligencja pisząca w internecie przy pomocy iPhone'ów, że kapitalizm to zło.

Ale i tak ślad w komorze Wilsona to przypadek klasyczny , a co do kota półżywego i półmartwego to już totalna ściema nie ma półżywych kotów no chyba , że zombiaki...

I jeszcze raz mówie pod mikroskopem elektronowym nie widziałem żadnej przestrzeni Hilberta tylko jasne kropki na czarnym tle...

A szczeliny to jednak nie dziury jak pisze w doświadczeniu w którym przepuszczają elektrony no fakt dużo kłamstw....

Dodano po 4 minutach 15 sekundach:
Nieoznaczonością jest też droga kolegi Zenka z baru do domu bo niby idzie w kierunku miejsca zamieszkania jednak zygzaki robione po drodze są wysoko nieprzewidywalne..., jazda autem też jest objęta zasadą nieoznaczoności nawet po autostradzie, bo na pierwszy rzut autko jedzie prościutko ale i tak zjazdy na boki są wielkości nawet do 2 cm..., także taka zasada właściwie obowiązuje wszędzie...

arek1357 pisze: ↑17 sty 2020, o 10:21 Ale i tak ślad w komorze Wilsona to przypadek klasyczny

Każdy przypadek klasyczny jest opisywany mechaniką kwantową i komora Wilsona jest w pełni z mechaniką kwantową zgodna.

a co do kota półżywego i półmartwego to już totalna ściema

Oczywiście, że ściema bo nikt niczego takiego nigdy nie twierdził. W szczególności sam Schrodinger, bo cel jego doświadczenia myślowego był jasny - pokazać, że superpozycja w układach makroskopowych jest niobserwowalna. Spłycone popularnonaukowe przedstawienia tego doświadczeni to już inna bajka, tylko to nie problem z fizyką, a z odpowiednio dobranymi źródłami z których czerpie się wiedzę.

I jeszcze raz mówie pod mikroskopem elektronowym nie widziałem żadnej przestrzeni Hilberta tylko jasne kropki na czarnym tle...

Ale już osoby zajmujące się konstrukcją mikroskopu elektronowego czy całej masy elektroniki (dzięki której Ty możesz się teraz na forum swoją niewiedzą dzielić) przestrzenie Hilberta widziały. Bo bez nich nie byłyby w stanie skonstruować ani mikroskopu ani pierwszych tranzystorów. Ja patrząc na startującą w kosmos rakietę też nie widzę równań różniczkowych, ale bez nich ta rakieta by nie wystartowała.

A szczeliny to jednak nie dziury jak pisze w doświadczeniu w którym przepuszczają elektrony

Niemal zawsze w kontekście doświadczeń interferencyjnych i dyfrakcyjnych pisze się o szczelinach. Nie wiem z jakich źródeł korzystasz, ale czas je zmienić, ewentualnie zapytać osoby z większą wiedzą o co dokładnie chodzi.

AiDi pisze: ↑17 sty 2020, o 10:31 Ale już osoby zajmujące się konstrukcją mikroskopu elektronowego czy całej masy elektroniki (dzięki której Ty możesz się teraz na forum swoją niewiedzą dzielić) przestrzenie Hilberta widziały.

Widziały? Dosłownie? (Bo porównujesz to z widzeniem kropek.) Wątpię. Co najwyżej w mocno przenośnym sensie. A lepiej: wyobrażały sobie.

Widziały na papierze

Na papierze to widziały tylko "makroskopowy ślad" idei przestrzeni Hilberta, tak jak ślad elektronu w komorze Wilsona.

Dobrze, nieprecyzyjnie się wyraziłem, ale mam nadzieję, że wiadomo o co chodzi. Arek natomiast twierdzi (a przynajmniej tak było kiedyś), że cała technologia wykorzystująca kwantowe własności elektronu sobie, a ich opis w ramach fizyki kwantowej sobie i jedno z drugim nie ma związku. Fizycy sobie bajdurzą na papierze, a inżynierowie na podstawie nie wiadomo czego zajmują się elektroniką i innymi takimi rzeczami kompletnie niezależnie od tego co fizycy sobie wymyślą. A to jak twierdzić, że technologia rakiet i mechanika klasyczna nie mają ze sobą związku.

Oczywiście. Tylko żartowałem. (może czasem trudno się domyślić, bo nie używam emotek)

Swoją drogą to nie wiem co się Arek tak tej przestrzeni Hilberta uczepił. W mechanice klasycznej (i to w bardzo praktycznych problemach robotyki) bada się zadawane przez więzy dystrybucje (w sensie podzbiorów wiązki stycznej) na rozmaitościach które bywają bardzo dziwnymi wiązkami włóknistymi. Dla mnie to dużo bardziej abstrakcyjne niż biedny Hilbercik.

Myśle AIDI, że wcale nie wyraziłeś się jakoś bardzo nieprecyzyjnie. Np. niektórzy filozofowie (fizykaliści) twierdzą, co następuje.

The physico-formalist thesis: A formal system should be regarded as a physical system which consists of signs and derivational mechanisms embodied in concrete physical objects, concrete physical configurations, and concrete physical processes.
[...]
Actually, there is nothing to be “represented”; there is nothing beyond the flesh and blood formal systems. That is to say, a formal system “as formal system” is a part of the physical reality. Consequently, any statement about a formal system –including a statement like “Σ ⊢A” – is a statement of a physical fact; and it has exactly the same epistemological status as any other statements about the physical world.

Arek nie widział też wektorów prędkości doczepionych do przyśpieszających aut. Tym samym obalił mechanikę klasyczną i żadne wiązki włókniste nie są mu do tego potrzebne.

AIDI w jaki sposób dystrybucja na rozmaitości jest wiązką włóknistą (nad tą rozmaitością)?

Dystrybucje w pełni regularne (tzn. takie których przestrzenie dystrybucji mają stały wymiar na całej bazie) są subwiązkami wektorowymi wiązki stycznej niemal z czystej definicji, natomiast ogólne dystrybucje już niekoniecznie się na całą bazę rzutują. Mogą na podrozmaitości, ale szczegółów nie pamiętam, bo miałem to na 4 roku w kontekście układów z więzami, z którymi mi niekoniecznie było po drodze. A i ten 4 rok to już trochę dawno był

Bardzo się cieszę, że w końcu rozmawiamy na ciekawe tematy.

Dodano po 1 minucie 48 sekundach:
Mi się wydaje, czy gdyby fizyka kwantowa przestała istnieć, to Wszechświat pozostałby na zawsze w stagnacji i nic by się nie działo? Nie znam się, więc się pytam.

Ja to raczej bym odróżniał fizykę jako taką, czyli naukę empiryczną uprawianą przez ludzi, która stara się opisać Wszechświat, od samego Wszechświata. Choć przyznam, że sam jestem niekonsekwentny i czasem używam słowa "fizyka" by nazwać sam sposób funkcjonowania Wszechświata. Z wiekiem coraz mniej mi takie niekonsekwencje przeszkadzają.

W sensie gdyby te zasady przestały obowiązywać.