Na Wikipedii jest dowód tego twierdzenia i mam pytanie co do jego początku. Tworzony jest zbiór S liczb postaci \(\displaystyle{ a- nd}\), gdzie \(\displaystyle{ n}\) jest dowolną liczbą tzn. \(\displaystyle{ S=\{ a- nd: n \in \mathbb{Z}\}}\). Zbiór ten zawiera przynajmniej 1 liczbę całkowitą, nieujemną; są 2 przypadki:
jeśli \(\displaystyle{ a \ge 0}\), to można przyjąć \(\displaystyle{ n = 0}\);
jeśli \(\displaystyle{ a<0}\), to wystarczy wziąć \(\displaystyle{ n = ad}\). Mógłby mi ktoś wytłumaczyć, o co chodzi z tymi przypadkami.
Twierdzenie o podzielności- dowód
-
- Użytkownik
- Posty: 77
- Rejestracja: 8 sie 2010, o 15:18
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Łódź
- Podziękował: 11 razy
-
- Administrator
- Posty: 34239
- Rejestracja: 20 mar 2006, o 21:54
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Wrocław
- Podziękował: 3 razy
- Pomógł: 5203 razy
-
- Użytkownik
- Posty: 77
- Rejestracja: 8 sie 2010, o 15:18
- Płeć: Mężczyzna
- Lokalizacja: Łódź
- Podziękował: 11 razy
Twierdzenie o podzielności- dowód
Dla danych liczb \(\displaystyle{ a}\) oraz \(\displaystyle{ d \neq 0}\) istnieją jednoznacznie wyznaczone liczby \(\displaystyle{ q}\) oraz \(\displaystyle{ r}\), dla których zachodzi \(\displaystyle{ a = qd + r}\), przy czym \(\displaystyle{ 0 \le r < |d|}\).