Matematyka.pl

Może delikatnie rozwinę myśl a4karo jeżeli nie jest dla kogoś jasna - zgodnie z zarysem algorytmu przedstawionego powyżej a_{i6} = 10^{5} \cdot a_{i1} + 10^{4} \cdot a_{i2} + \cdots + 10^{0} \cdot a_{i6} . Teraz skorzystajmy z rozwinięcia Laplace'a względem ostatniej kolumny. det(A) = (-1)^{1+6} \cd...

tzn. że wektor \(\displaystyle{ u_{1}}\) można przedstawić jako kombinację liniową wektorów \(\displaystyle{ u_{2},...u_{k}}\). Definicja.

Wystarczy zauważyć, że \(\displaystyle{ c \neq \pm d \sqrt{2}}\) ponieważ \(\displaystyle{ c \in Q}\).

Przekształceniem afinicznym nazywamy złożenie przekształcenia liniowego z translacją, czyli:
\(\displaystyle{ G(X) = F(X) + X_{0}}\), gdzie \(\displaystyle{ F(X)}\) jest przekształceniem liniowym a \(\displaystyle{ X_{0}}\) wektorem o który dokonujesz przesunięcia.

381499.htm - wyjątkowo podobne zadania odpowiedziałem w tamtym temacie.

Przekształcenie liniowe jest odwracalne jeżeli macierz tego przekształcenia jest odwracalna. Czyli wystarczy wyznacznik niezerowy aby wykazać odwracalność - macierzą przekształcenia odwrotnego będzie macierz odwrotna. Macierz przekształcenia w bazie C utrzymuje się w następujący sposób: [T] _{C} = T...

Rozwiązać układ równań A x = b . \left[\begin{array}{ccc}2&1\\4&2\\1&3\end{array}\right] \left[\begin{array}{cc}x\\y\end{array}\right] = \left[\begin{array}{ccc}5\\10\\0\end{array}\right] Gdzie a = [x,y] . Rozwiązaniem będzie [3,-1] . Analogicznie w drugim podpunkcie - zwróć uwagę, że pi...

Nie za bardzo rozumiem o co chodzi w Twoim kodzie (formatowanie jest okropne - skąd się bierzę zmienna i w drugiej linijce? etc.) - jako pseudokod to jeszcze ujdzie - raczej nie jest to C++. Pomysł masz mniej więcej dobry - zliczać wystąpienia i if jeżeli większy od n. Tablice w c++ indeksuje się od...

Nic innego jak rozwiązać układ równań:

\(\displaystyle{ \alpha[–1, 1, 4] + \beta[2,-1,4] + \gamma[2,2,-8] = [2,-2,-8]}\)

Jeżeli sobie weźmiesz \(\displaystyle{ n =3}\) albo 4 to można zauważyć, że kolejne wiersze są permutacjami pierwszego wiersza postaci \(\displaystyle{ [1,\cdots,n]}\).
Jest jakaś definicja wyznacznika za pomocą permutacji - próbowałbym tak.

Uzyskałeś wektor własny - \(\displaystyle{ (t,0,0)}\) dla \(\displaystyle{ t \in \RR}\).

Kolejny wektor wyliczysz rozwiązując układ (\(\displaystyle{ A - \lambda I) x = b}\) gdzie b to wyznaczony wektor własny.

Nie wiem czy angielski jest problemem - ... ed-arrays/ - pierwszy wynik w google.

Po pierwsze: Jeżeli chcesz zrobić nową linię to użycie std::endl mija się troche z celem: Jeżeli chciałbyś poprawić czytelność kodu zamiast: if(tab[i][j]>=0) { cout<<" "<<tab[i][j]<<" "; } else { cout<<tab[i][j]<<" "; } Można zrobić if(tab[i][j]>=0) cout<<" "<...

Normy są równoważne \(\displaystyle{ \Leftrightarrow \exists C_1, C_2 \ \ C_1||f||_1\leq ||f||_2\leq C_2||f||_1.}\)

Powinno pójść łatwo.

\(\displaystyle{ z = t}\)
\(\displaystyle{ y^{2} = t}\)
\(\displaystyle{ 1 - x = t}\)

Wyznacz sobie \(\displaystyle{ x,y,z}\) jako funkcje od \(\displaystyle{ t}\).

Łatwo zobaczyć, że \(\displaystyle{ t \in [0,1]}\).