Matematyka.pl

Tak, istnieje taki ciąg. Niech r_n = 4^n i a_{i_0} = 2 \cdot 4^i . Zauważmy, że jeśli zapiszemy te ciągi binarnie, to ciąg r ma jedynki na nieparzystych pozycjach. Sumując kolejne elementy ciągu r również otrzymujemy liczby z jedynkami na nieparzystych pozycjach. Z tego wynika, że każdy ciąg $a_i$ b...

csminus pisze:Problem jest taki, że jeżeli nie robisz tego do szkoły to powinieneś użyć stl a nie wymyślać takie twory

Ale on nie chce tego używać, tylko to napisać. Ja sądzę, że napisanie choć raz listy wskaźnikowej albo vectora jest bardzo kształcące - zwłaszcza na początku nauki.

Ponieważ jest ona zdefiniowana nie tylko dla zbiorów z porządkiem liniowym, ale również dla porządków częściówych. Jeśli zdefniujemy sobie: f: A \rightarrow N , gdzie A jest zbiorem potęgowym zbioru \left\{ 1, 2, 3 \right\} i nadamy zbiorowi A porządek inkluzji ( a < b \Rightarrow a \subset b ) a fu...

Tak, ale nadpisujesz zmienną "pierwszy", przez co tracisz dostęp do początku listy. Po pierwszym dodaj pierwszy wskazuje na 1A, po drugim nadal na 1A (ponieważ następnik jest nullem), ale po trzecim dodaj wskaźnik przesuwa się już na 2B a po ostatnim dodaj przesuwa się na 3C, przez co trac...

Tak - to jest mniej więcej to, co było moim pomysłem - przechodzimy dfsem i zauważamy, że zawsze z wierzchołka (do już odwiedzonych przed nim wierzchołków) wychodzi tylko krawędź do ojca i ewentualnie jedna krawędź powrotna (więcej niż jedna krawędź powrotna sygnalizowałaby, że jest dłuższy cykl pro...

Problem jest taki, że przesuwasz często początek, przez co tracisz dostęp do niektórych elementów listy (linie 37 albo 46). Poza tym, while z linii 42 po dojściu do ostatniego elementu (którego następnik jest nullem) nic nie wypisze. Program ma jeszcze problemy takie jak (znów) w 42 linii odwołujesz...

Mam wrażenie, że pierwsze przekształcenie nie jest ok - rozpiszesz?

Pokaż jak liczyłeś, to zweryfikujemy czy dobrze

Nie musi, bo masz tylko zmienne. Wydaje się okej

Aj a to podstawa. Źle przeczytałem. No to teraz wiesz, że x = \frac{a}{2 \cos \alpha} h = x \sin \alpha = \frac{a \sin \alpha}{2 \cos \alpha} Z tego możesz policzyć obwód i pole trójkąta. Teraz wiesz, że H \cdot L = P \Rightarrow H = \frac{P}{L} Gdzie H to wysokość graniastosłupa, L obwód podstawy, ...

Więc masz wysokość. A długość podstawy trójkąta?

Trochę ślisko opisane, ale chyba zrozumiałem i chyba nawet dobrze

Nie jestem pewien czy to jest na pewno dobrze, ale tak wygląda. Niech: a_n = \sum_{k=2}^{n} \frac{2}{k(k-1)} = 2 - \frac{2}{n} b_n = \frac{h_n}{n!} Teraz pokażemy, że a_n ogranicza b_n Dla n=1 i n=2 sprawdzamy tezę ręcznie (w obydwóch przypadkach b_n = 1 a a_n > 1 ) No to teraz krok indukcyjny a_{k-...

Bez straty ogólności załóżmy, że 1 \in A . Łatwo widać, że obydwa zbiory muszą być nieskończone. Więc teraz dwa przypadki: 2 \in B Niech k > 3 \wedge k \in A , wtedy k-1 \in B \wedge k+1 \in B (ponieważ inaczej tworzyłyby trójkę z 1), wtedy trójka \left\{2, k-1, k+1\right\} \subset B . 2 \in A Wtedy...

Jest to heurystyka, ale jej właściwość jest taka, że dla każdego grafu istnieje taka kolejność wierzchołków, że jeśli będziemy rozpatrywać je w tej kolejności to first-fit da optymalną odpowiedź (polecam udowodnić). A w tym konkretnie grafie ta kolejność jest łatwa do wyznaczenia.